Diferencies ente revisiones de «Principáu de Moldavia»

Hasta'l sieglu {{SIEGLU|XVII}}, El principáu de Moldavia heredar ente varones (les muyeres taben escluyíes del títulu) de sangre principesco.{{harvnp|Miclescu-Prăjescu|1971|pp=214, 216}} Bien el príncipe nomaba al herederu, que podía nun ser el so fíu primoxénitu o ser un fíu bastardu o, si nun designara unu, escoyer los terratenientes del principáu a la so muerte.{{harvnp|Miclescu-Prăjescu|1971|pp=214-125}} De siguío, l'escoyíu yera unxíu pol metropolitanu moldavu, que lo proclamaba soberanu por derechu divín.{{harvnp|Miclescu-Prăjescu|1971|p=215}} Cuando s'estendió pola rexón el poder [[Imperiu otomanu|otomanu]], el candidatu al tronu moldavu tuvo de cuntar coles mesmes col beneplácito del sultán pa llograr el títulu.{{harvnp|Miclescu-Prăjescu|1971|p=215}} El sistema, anque polo xeneral aseguraba que'l cargu ostentar un home de calter, tamién fomentaba les lluches intestinas por llogralo y les invasiones de los exércitos estranxeros llamaos pa sostener a los distintos aspirantes.{{harvnp|Miclescu-Prăjescu|1971|p=215}} Nel sieglu {{SIEGLU|XVI}}, por casu, hubo más de veinteventi príncipes, de reinaos efímeros.{{harvnp|Miclescu-Prăjescu|1971|p=215}}