Diferencies ente revisiones de «Aguamarina»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Bot: Troquéu automáticu de testu (- casi + cuasi ) |
m igües estándares |
||
Llinia 3:
[[Ficheru:Aquamarine P1000141.JPG|300px|miniaturadeimagen|Aguamarina]]
El tonu azuláu de la aguamarina debese a la presencia de Fe2+;
Ente les variedaes de berilu, ye la que menor densidá presenta, de normal menor de 2,7 g/cm3.
Llinia 10:
El berilu ye un mineral d'orixe magmáticu asociáu a roques [[Granitu|granítiques]], polo que les sos variedaes, como la aguamarina, tamién lo son. Esti mineral aniciase na fase pegmatitíca, de normal a temperatures ente los 1000 °C y los 600 °C. Tamién puede formase en xacimientos hidrotermales, acomuñáu con otru tipu de piedres. En particular, la aguamarina suel atopase en cuasi tolos llugares onde haya berilu ordinariu, en cristales de tolos tamaños.
Davezu, les aguamarinas suelen presentase en piedres de 10 quilates. Sicasí, en 1910 atopase na ciudá de Marambaia, [[
Los xacimientos de aguamarina son bien numberosos. Pueden atopase aguamarinas n'Italia, [[Sri Lanka]], [[India]] y [[Estaos Xuníos d'América|Estaos Xuníos.]] Tamién en bastantes países africanos, como [[Zambia]], [[Nixeria]], [[Madagascar]], [[Kenia]], [[República Xunida de Tanzania|Tanzania]] y [[Malaui]]. Les mines más importantes son les de Brasil: Minas Gerais, [[Bahia (estáu)|Badea]] y Espíritu Santu. Sicasí, los exemplares más cotizaos provienen de los Montes Urales ([[Rusia]]).
| |||