Diferencies ente revisiones de «Potosí»

Contenido eliminado Contenido añadido
m apostrofación
m Iguo testu: -"pág." -"págs." +"páx." +"páxs."
Llinia 157:
El 22 d'agostu de 1534, Pedro de mendoza foi nomáu'l primera [[adelantráu]], gobernador y [[capitán xeneral]], por decretu del rei [[Carlos I d'España|Carlos I]] d'[[España]]. Mendoza ocupara cargos na corte real de Carlos I y participó en delles campañes militares n'[[Italia]] y [[Alemaña]], participando del [[Sacu de Roma]] el [[6 de mayu]] de [[1527]]. A pesar de sufrir el «[[sífilis|mal de Nápoles]]» (sífilis), partió'l [[24 d'agostu]] de [[1535]] dende [[Sanlúcar de Barrameda]], col encargu de fundar siquier cuatro ciudaes. La so espedición taba integrada por más de mil doscientos homes treslladaos por catorce navíos, amás de caballos y vaques que al escapar y reproducise formaron les primeres menaes, algamando pa la llegada de [[Juan de Garay]], miles d'animales. Los homes fueron fáciles de reclutar cuidao que [[Hernando Pizarro]] esibiera en Sevilla l'oru de los Inques que traxo del Perú, amás Carlos V autorizó a treslladar doscientos esclavos provenientes de la islla de [[Cabu Verde]] o de la mariña de [[Guinea]] pa poblar la rexón. Los conquistadores Hernando de Xerez y Juan Núñez recibieron idéntica autorización.<ref>Bernand, páx. 21</ref>
En total había 2500&nbsp;españoles y 150&nbsp;estranxeros ―portugueses, alemanes, flamencos y neerlandeses― que s'embarquen nun navío arrendáu por Sebastián Neithard y Jacobo Welser, miembru d'una familia de banqueros de [[Augsburgu]]. Ente los viaxeros había una ventena de nobles con títulu, dos o trés caballeros d'una orde militar y dellos capitanes de los tercios d'Italia, fíos de families nobles y delles muyeres, María Davila, amiga de Mendoza, Catalina Pérez, embarcar en Tenerife, Elvira Pineda, Mari Sánchez y Catalina Vadillo. Amás de catorce monxos [[Orde de San Jerónimo|jerónimos]] y relixosos de la [[orde de la Mercé]], un médicu, Hernando de Zamora y l'hermanu de [[Teresa d'Ávila]], Rodrigo de Cepeda que perdiera la vida pocu dempués nel Paraguay.<ref>Bernand, páx. 21.</ref>
Esta cifra de pasaxeros nun ta confirmada por toos el historiadores, unos falen de 1500 pasaxeros y que una cierta cantidá de nobles acompañaron a Mendoza: 20&nbsp;fidalgos, 4&nbsp;alemanes, 4&nbsp;ingleses, 5&nbsp;franceses, 4&nbsp;italianos y 33&nbsp;portugueses.<ref> Konetzke (1952) págspáxs.&nbsp;17-18</ref>
 
=== Fundación de la ciudá ===