Diferencies ente revisiones de «Caravia»

Contenido eliminado Contenido añadido
m igües estándares
BandiBot (alderique | contribuciones)
m Bot: Troquéu automáticu de testu (-drechos +derechos)
Llinia 62:
Hasta'l primer cuartu del sieglu X nun apaez citáu en documentu nengún el menudu territoriu Caraviegu. Del año 921 (alta Edá Media) ye una supuesta donación del rei Ordoñu II a la Ilesia Uvieina, en la que s'incluyen llugares como '''Duyos''' ( Dulios ), '''Duesos''' ( Duassos ), '''El''' '''Valle''' ( Ualle ) o '''Caravia''' ( Karauiam ), darréu pertenecientes a esti conceyu pero per entoncies llocalizaos nel territoriu de Colunga, en cuya unidá xeo-alministrativa taba integráu aquel.
 
Na primera metá del sieglu XI, el poderosu conde Monio Roderici, nomau "El Can", funda en la oriella este del Ríu Los Romeros el monasteriu de Santiago de Caravia, qu'en la centuria siguiente pasó darréu a ser un de los más ricos d'Asturies; con él comienza Caravia a dixebrase dientro de les tierres colungueses. El [[1 de xineru]] de [[1176]], Fernandu II duna a la Ilesia Uvieina esti monasteriu, asitiáu «nel valle de Colunga», con tolos sos bienes y drechosderechos.
 
Nel añu 1215, Alfonsu IX fizo llibre y esentu'l monasteriu de Santiago –que llegó a tener albergue de pelegrinos–, ratificó l'anterior donación y entregó al obispo d'Uviéu los homes y muyeres del valle de Caravia, a cambiu d'una heredá nel alfoz de Leduas. Asina Caravia convirtióse'n territoriu d'abadengu –dixebráu del alfoz de Colunga–, condición que mantuvo a lo llargo de la baxa Edá Media. Se desconoz cuándo foi lliberáu y pasa a ser conceyu de realengu, figurando ya como tal nes Ordenances de 1494 de la Xunta del Principáu, nes cuáles sesiones formaba parte del partíu de Llanes y ocupaba l'asiento númberu 33. En 1779 y 1783 redactó Ordenances. En 1822 se-y concedió mercáu selmanal, a celebrar los vienres.