Diferencies ente revisiones de «Felicidá»

*pa dellos autores del ''[[New Thought]]'', la felicidá ye una actitú mental que l'home puede asumir conscientemente, esto ye, ye una decisión. La idea de que la felicidá síaseya una decisión básase, pa ellos, nel fechu de que l'individuu busca munches formes d'atopar esa felicidá en munchos aspeutos, y aun así, paez torna pa la mayoría de les persones. Al afayar qu'esisten seres felices ya infelices en toles diverses condiciones socioeconómicas, xeográfiques, d'edá, relixón, sexu, estaos mentales (hai persones con problemes mentales qu'a pesar d'ello son realmente felices), esti pensadores conclúin que cuando l'individuu decide aceptar la so condición y el so pasáu, y asumir la vida tal como ye nesi momentu y construyir la so vida a partir d'aquellos preceptos, ye entós realmente feliz.

Dientro de los estaos de conciencia acomuñaos al [[fluxu (psicoloxía)|fluxu]] de la felicidá, los sistemes internos funcionen como si d'una 'orquesta filarmónica' tratárase, n'ocasiones la sinfonía rique d'unu 'solo', que ye cuando destaca ante'l nuesu consciente una [[Polarización social|polarización]] concreta (o neurotransmisor predominante). Si'l nuesu consciente créese qu'él 'namái' ye l'oxetivu final de la so esistencia, o desconoz como 'invocar' a los otros 'preseos' por qu'entren a 'tiempu', el nuesu organismu al completu va sufrir les consecuencies entrando n'otres polarizaciones resultantes de la falta d'una 'sinfonía' completa. Puesto que el nuesu celebru normaliza la realidá por instintu de supervivencia, la realidá pal so centru alministrador de recursos va ser lo qu'entiende que-y dio meyor resultancia nun pasáu y esto depende de la nuesa memoria y lo capaz que síaseya de desentrañar los detalles. El fechu ye que ye bien fácil qu'aportunemos na 'invocación' del 'preséu' en base a l'alcordanza sostenida.

Bien síaseya por falta de memoria o por falta d'esperiencia, el fechu de que la 'orquesta ente a destempo' (suel asoceder cuando terminemos de pasar un tiempu de duelu y el nuesu centru alministrador de recursos continua invocando un preséu, que yá por naturaleza nun va sonar por sigo solo) nel so 'serenata' namái va producir los efectos acomuñaos a una oposición al sentíu y direición qu'indica la nuesa redolada, 'desafináu' en grau estremu y provocando la desorientación de cada sistema metabólicu cerebral, que de sostenese nel tiempu, alterien:

Pensamientos del estilu que, nada o naide va poder torgar que síaseya feliz, ye relativamente ciertu o falsu, dependiendo de lo capaces que síamos de tratar coles polarizaciones que nos motiven. Tou lo qu'asocede ye pal nuesu beneficiu, sicasí, si lo qu'asocede oponer a lo que consideramos bonu (y ende entra la nuesa personalidá), ye cuando l'estáu preferente aburúyase y empezamos a perder el [[fluxu (Psicoloxía)|fluxu]]. Nun podemos actuar como xueces nuna naturaleza que nun entiende de xusticia moral. L'idioma de la naturaleza establez un equilibriu termodinámicu. El nuesu celebru sí entiende de termodinámica, pero la nuesa consciencia non siempres ta educada pa entender la dinámica d'esta naturaleza.