Diferencies ente revisiones de «Raymond Aron»

'''Raymond Aron''' ([[14 de marzu]] [[1905]], [[París]] - [[17 d'ochobre]] [[1983]]) foi un [[Filosofía|filósofu]], [[sociólogu]] y comentarista políticu [[Francia|francés]].

 

 

Fíu d'un abogáu xudíu, en [[1930]] Aron recibe'l doctoráu en Filosofía de la Historia na ''École Normale Supérieure''. En [[1939]], cuando empezó la [[Segunda Guerra Mundial]], daba clase de Filosofía social na Universidá de [[Toulouse]], pero dexó la Universidá y apuntóse na fuercia aéreo. Cuando Francia foi ganada, se exilió en [[Londres]] y apuntóse nes Fuercies de lliberación franceses y, ente [[1940]] y [[1944]] foi redactor xefe del periódicu ''La France Llibre'' (Francia llibre) publicáu en Londres. Col fin de la guerra, tornó a París pa enseñar Socioloxía na ''École Nationale d'Administration'' ([[1945]]-[[1947]]) y nel ''Institut d'études politiques'' de Paris ([[1948]]-[[1954]]).

Envaloraba Aron que la sabiduría política taba en tener la capacidá d'escoyer la meyor forma d'actuar inda cuando la óptima nun tuviera disponible, como asocede siempres. ''“Naide diz nunca la última pallabra”'', aportunaba, ''“y nun podemos xulgar a los nuesos adversarios como si nuesa mesma causa tuviera identificada cola verdá absoluta.”''

 

 

Definíase como [[reformista]] en contraposición al [[revolucionariu]], una y bones el reformista reconoz que'l verdaderu progresu ye contingente, parcial ya imperfectu. Ye contingente porque depende de la iniciativa individual y puede echase a perder; ye parcial porque los ideales nunca pueden consiguise toos coles mesmes sinón namái un duldosu pasu tres otru; ya imperfectu porque'l recalcitrante calter de la realidá – incluyendo l'aturbolinada realidá de la naturaleza humana – garantiza los errores, les frustraciones, les imperfecciones y la simple perversidad.