Diferencies ente revisiones de «Ḥadiz»

Una minoría de los musulmanes dicen que cualquier hadiz, nun importa cuál fuera la cadena de tresmisión, que contradiga'l Sagráu Corán tien de considerase como una fabricación, ejemplificando hadices como unu narráu por Abu Bakr, que declaró escuchar dicir al Sagráu Profeta: "Nós los Profetes nun dexamos heriedos, tou aquello que dexamos como mandáu ye pa la caridá." Dicen que son contrapuestos a esti pronunciamiento delles aleyas o versos del Sagráu Corán confirmando lo contrario: "Y Salomón foi l'herederu de David", Capítulu 27: versu 16. Y sobro el'l Profeta Zacírias el Sagráu Corán diz qu'él imploró: "Por tantu concédame Usté un herederu que m'heriede a mi y a la casa de Jacobo", Capítulu 19: versos 5-6. Quedando establecíu así que la primer prueba p'afitar l'autenticidá d'un hadiz ye xustificar si contradiz los postulaos del Sagráu Corán o non. Pero la mayoría de los eruditos islámicos nun atopen contradicción dalguna ente esti rellatu y los versículos coránicos, una y bones neses aleyas méntase qu'a David se -y concedió la conocencia y Salomón heredólo, según Zacarías heredó la profecía a la so descendencia. De la mesma manera Aisha, que rellató'l hadiz sobro que la conducta de Mahoma yera'l Corán, tamién rellató'l mesmu hadiz de Abu Bakr, esplicándo-y a los herederos del Profeta qu'ella coles mesmes lo escuchó d'él. El mesmu [[Muhammad Ibn Ismail Al-Bujari|Bujari]], [[Ahmad bin Hanbal]] arrexunten esta narración y dellos de los grandes de los collacios del Profeta calificáronla como auténtica, siendo un hadiz arrexuntáu tamién por Muslim y pasa a ser reconocíu como "Mutafaqun alahi", esto ye, de común alcuerdu sobro la so autenticidá.