En 1723, ganó la competición añal que patrocinaba la l'[[Academia de Ciencies]] francesa. Esi mesmu añu, el matemáticu prusianu [[Christian Goldbach]], dempués de quedar impresionáu pol nivel matemáticu de Bernoulli, decide publicar la correspondencia que caltuvieren. En 1724, les cartes publicaes estendiérense por tol mundu, y [[Catalina I de Rusia]] propúnxo-y ser profesor de l'acabante fundar Academia de Ciencies de [[San Petersburgu]]. El so padre llogró que la ufierta ampliárase tamién al so hermanu [[Nicolau II Bernoulli|Nicolau]], que morrería de [[tuberculosis]] en San Petersburgu en 1726. Na Academia, Daniel trabayó na cátedra de [[Física]]. Permaneció ocho años en [[San Petersburgu]] y el so llabor foi bien reconocida. Mientres esi tiempu compartió vivienda col tamién gran matemáticu [[Leonhard Euler]], que llegara a l'Academia encamentáu por el mesmu Daniel y al que yá conocía por ser un aventayáu alumnu del so padre na Universidá de Basilea.
Nel añu 1732, vuelve a Basilea, onde ganara un puestu de profesor nos departamentos de [[Botánica]] y [[Anatomía]].
