Diferencies ente revisiones de «Pueblu godu»

Nel sieglu IV, el rei [[Greutungos|greutungo]] [[Hermanarico]] convertir nel líder góticu más poderosu, llegando a apoderar una vasta zona na [[estepa póntica]] que posiblemente s'estendía dende'l mar Bálticu hasta'l Negru llegando pel este hasta los [[monte Urales]].<ref name="Wolfram27">{{harvnb|Wolfram|1997|pp=26–28}}</ref> El dominiu de Hermanarico sobre les rutes comerciales del [[Ríu Don|Don]]-[[Volga]] faen que l'historiador Gottfried Schramm consideró'l so reinu como un antecedente del estáu que fundaron los [[viquingos]], la [[Rus de Kiev]].<ref>Gottfried Schramm, ''Altrusslands Anfang. Historische Schlüsse aus Namen, Wörtern und Texten zum 9. und 10. Jahrhundert'', Friburgu i. Br. 2002, p. 54.</ref>

 

 

Baxu [[Teodomiro (ostrogodu)|Teodomiro]], los ostrogodos solmenar del poder hunu tres la [[batalla de Nedao]] en 454, y ganaron decisivamente a los hunos de nuevp baxu [[Valamir]] na [[batalla de Bassianae|Bassianae]] en 468. A pidimientu del emperador [[Zenón (emperador)|Zenón]], [[Teodorico el Grande]] entró no que güei ye Italia en 488. Asitió ellí al so pueblu, fundando'l [[reinu ostrogodu]] que eventualmente llogró'l control sobre tola [[península italiana]]. Los godos tuvieron de volao axuntaos so una sola corona a principios del sieglu VI so Teodorico el Grande, quien se convirtió en rexente del reinu visigodu dempués de la muerte de [[Alarico II]] na [[batalla de Vouillé]] em 507. Procopio entendió que'l nome ''visigodu'' significaba "godu occidental" y ''ostrogodu'' "godu del esti" como godos occidental, reflexando la distribución xeográfica de los reinos góticos de la dómina.