Diferencies ente revisiones de «Abrahán»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Iguo testu: -"pág." -"págs." +"páx." +"páxs." |
m apostrofación |
||
Llinia 4:
'''Abraham''' o '''Abrahán''' (n'[[idioma hebréu|hebréu]]: אַבְרָהָם, ''Avraham''; n'[[idioma árabe|árabe]] ابراهيم, ''Ibrāhīm'') ye, pa la [[relixón xudía]], [[cristianismu|cristiana]] y [[islam|islámica]], el primeru de los [[patriarca|patriarques]] [[Diluviu universal|postdiluvianos]] del [[pueblu xudíu|pueblu d'Israel]] y del [[pueblu árabe]]. El so nome significa 'padre de munchos pueblos' y, según el relatu del [[Xénesis]], Dios otorgar a un home llamáu '''Abram''', o '''Abrán''', nel momentu d'establecer un conveniu con él, qu'incluyía los so deséu de convertilo nel orixe d'un pueblu del que sería los so Dios y al que-y daría la tierra de [[Canaán]] como posesión perpetua.<ref>Küng, Hans. ''El xudaísmu. Pasáu, presente y futuru'', Barcelona: Círculu de Llectores, 1994, páxs. 26 y ss.</ref>
Abraham foi'l padre
== Relatu bíblicu ==
Llinia 27:
Como na ocasión anterior, quien la pretenden son arrenegaos y descubiertos pol Señor y el gobernante termina dando a Abraham gran riqueza en cuenta de que se retire.<ref>{{Biblia|Genesis|12:9-10|Xénesis}}</ref><ref>{{Biblia|Genesis|20|Xénesis}}</ref>
Esti relatu ye de [[tradición yavista]] ([[sieglu IX e.C.]]), tien paralelismu nuna tercer hestoria,
=== Melquisedec ===
Llinia 46:
Tres el periodu pasáu n'Exiptu, Abraham, Sarai y el so sobrín Lot, tornaron a [[Hai]] en Canaán. Ellí vivieron mientres dalgún tiempu, amontándose los sos fataos, hasta que surdió la discordia ente'l pastores de Abraham y los de Lot. Abraham entós propunxo a Lot que se dixebraren, dexando a Lot qu'escoyera en primer llugar. Lot escoyó la fértil tierra al este del [[ríu Xordán]] y cerca de [[Sodoma|Sodoma y Gomorra]], ente qu'Abraham vivió en Canaán, treslladándose al encinar de [[Mambré]], cerca de [[Hebrón]], onde construyó un altar al Señor.<ref>{{Biblia|Genesis|13|Xénesis}}</ref>
Dempués d'esto, una fuercia invasor dende la Mesopotamia septentrional, dirixida por Codorlaomor, rei
Mientres esta dómina, Sarai, al ser maneru, ufiertó a la so esclava, [[Agar]] a Abraham. Agar concibe llueu. Sarai, celosa, trata a Agar duramente, forzándola a fuxir. Cuando ta nel desiertu, el Señor apaecer a Agar (Gn 16:7) y diz-y: "Vuelve a la to señora y humíldate so la so mano", pero prometiéndo-y qu'el so fíu tamién va ser el padre d'un ensame». El so fíu llamóse [[Ismael]],<ref>{{Biblia|Genesis|16|Xénesis}}</ref> consideráu'l padre de los ismaelitas ([[beduinos]] nómades).
Llinia 56:
Los dos ánxeles fueron a [[Sodoma]], onde los recibe [[Lot (bíblicu)|Lot]] na so casa. Llueu s'axunta un ensame alredor de la casa de Lot, esixéndo-y que-yos apurra a los dos homes de manera que puedan abusar d'ellos. Lot ufiérta-yos a los so fíes, pero los homes de la ciudá siguen primiéndolu hasta que los ánxeles mancar de [[ceguera]]. Pela mañana, dícen-y a Lot que fuxa y que nun mire escontra tres mientres les ciudaes son destruyíes. Sicasí, la so esposa desobedece y queda convertida nuna estatua de [[sal]].<ref>{{Biblia|Genesis|18-19|Xénesis}}</ref>
Dempués d'estos acontecimientos, Abraham, qu'habita como foresteru en [[Guerar]], fai un pactu col rei [[Abimelec (rei de Gerar con Abraham)|Abimelec]].<ref>{{Biblia|Genesis|21:22-34|Xénesis}}</ref> Ye entós cuando naz [[Isaac]], de la so esposa Sara, estéril hasta avanzada edá, que ye consideráu l'únicu herederu (Cf. Gén. 17,19; 21,10-12), que foi padre
=== Conveniu Abrahámico ===
Una traza recurrente de la hestoria de Abraham son los convenios ente él y Dios, que se repiten y reafiten delles vegaes. Cuando a Abraham dízse-y qu'abandone la ciudá
Dempués de dixebrase de [[Lot (bíblicu)|Lot]], Dios apaez y promete da-y, a él y la so descendencia, «Tola tierra que tu ves» y que multiplicaría la so posteridá «como'l polvu de la tierra».<ref>Gn, 13:14-17.</ref> Dempués de la batalla nel valle de Sidim, el Señor apaez y confirma la promesa. Más tarde, profetízase que «los tos descendientes van morar como estranxeros nuna tierra estraña, na que van ser esclavos y van vese primíos mientres cuatrocientos años». Abraham fai un sacrificiu y acepta el conveniu y Yahvé declara: «A la to descendencia doi [[Tierra d'Israel|esta tierra]], dende la riega d'[[Exiptu]] hasta'l gran ríu, el [[Éufrates]]; al quineo, al quineceo, al cadmoneo, al [[Hitites|jeveo]], al fereceo, a los [[refaim]], al [[amorreo]], al [[cananéu]], al guerguesco y al [[jebuseo]]».<ref>Gn, 15.</ref> Esti conveniu referir a la descendencia de Abraham al traviés del so fíu [[Isaac]]. El pactu nun pasaría, sicasí, a tolos descendientes de Isaac, sinón que de Isaac el conveniu tresmitióse socesivamente a [[Jacob]],<ref>Gn, 27.</ref> [[José (patriarca)|José]]<ref>Gn, 48:3-4.</ref> y [[Efraím]],<ref>Gn, 48:17-19.</ref> de manera que mientres se profetizaba qu'el [[Mesíes]] provendría de [[Judá (patriarca)|Judá]], fíu de Jacob, esto ye'l pueblu ''xudíu'', el derechu de nacencia de munches naciones permanecieron con Efraím, fíu de José.<ref>1.<sup>er</sup> Llibru de les Cróniques, 5:1-2. Con tou, los efraimitas fueron ganaos polos [[asirios]] nel añu [[Años 720 e.C.|722 e.C.]] y tremaos por tol [[Imperiu Asiriu]], polo que la so identidá güei perdióse. Munchos grupos intentaron reclamar dicha identidá y la mayor parte d'estos grupos tán n'[[América]], [[Gran Bretaña]] y [[Australia]], esto ye, llugares que nun se correspuenden colos especificaos nel pactu con Abraham. Vease [[Israelismo británicu]].</ref>
| |||