Diferencies ente revisiones de «Condáu de Tolosa»

En [[863]], [[Hunifredo]], marqués de Gotia y [[Septimania]] ocupa Tolosa y el conde Ramón, fiel al rei, muerre na llucha. Dempués de la fuxida de [[Hunifredo]] ([[864]]), los sos dominios fueron partíos: en [[865]] Tolosa, [[Limoges]], Pallars y Ribagorza fueron donaes a [[Bernardo II de Tolosa]] fíu del difuntu conde Ramón I; Ermengol, conde d'[[Albi (Tarn)|Albi]], recibió'l condáu de Rouergue. Dende'l primer momentu establecióse una llucha encarnizada pola hexemonía del sureste de Francia ente Tolosa y [[Carcasona]], y los dos condes sometieron la cuestión al rei. La decisión retrasóse, pero nel 872 Carlos el Calvo creó un gobiernu pa Aquitania empobináu pol so cuñáu [[Bosón de Provenza]] (duque de [[Lyon]] y de [[Vienne]], contador real y ''magister ostiariorum''), pero teniendo como axuntos a [[Bernardo de Gothia]] y [[Bernardo III de Tolosa|Bernardo Plantapilosa]] de Autun, al cual otorgósedióse-y el condáu de [[Auvernia]]. Como que Bernardo de Tolosa quedaba ensin representación donáronse-y los condaos de Carcasona y [[Rasés]], de los cualos foi quitáu Oliba II, que s'alió a Plantapilosa contra Bernardo de Tolosa. Poco dempués, Bernardo el vedell de Tolosa morría asesináu por un vasallu de Bernardo Plantapilosa ([[agostu]] de [[872]]) y [[Oliba II]] foi restituyíu nos condaos de Carcasona y Rasse, y Plantapilosa gobernó en Tolosa y Llemotges (a pesar de que'l vizconde, Fulcoaldo, hermanu de Bernardo de Tolosa, tuvo'l poder efectivo hasta la so muerte escontra l'añu 886 aniciando la dinastía vizcondal de Llemotges, caña madre d'otres dinastíes vizcondales. Pallars y Ribagorza escapar del so control, yá que los partidarios del conde asesináu crearon una dinastía nueva.