Revisión a fecha de 11:34 30 ago 2019 editar XabatuBot (alderique \| contribuciones) Bots, Exenciones de bloqueos IP 1 396 487 ediciones m apostrofación ← Edición más antigua		Revisión a fecha de 15:02 17 set 2019 editar desfacer XabatuBot (alderique \| contribuciones) Bots, Exenciones de bloqueos IP 1 396 487 ediciones m apostrofación Edición más nueva →
Llinia 16: [[Archivu:Ciudades de Sumeria.svg\|thumb\|250px\|Situación de les ciudaes de l'antigua [[Mesopotamia]]. Na zona más [[meridional]], xunto a [[Eridu]], ta Ur.]] :''Pal llugar bíblicu, vease [[Ur Kaśdim]]. Pa otres acepciones, vease [[Ur (desambiguación)]].'' '''Ur''' foi una antigua ciudá del sur de [[Mesopotamia]]. Orixinalmente, taba alcontrada cerca de d'[[Eridu]] y de la desaguada del ríu [[Éufrates]] nel [[golfu Pérsicu]]. Anguaño, les sos ruines atopar a 24 [[Kilómetru\|km]] al suroeste de [[Nasiriya]], nel actual [[Iraq]].<ref name="Leickur">{{cita llibru \| autor = Leick, Gwendolyn \| capítulu = Ur \| títulu = Mesopotamia: la invención de la ciudá \| añu = 2002 \| editorial = Barcelona: Rubí \| id = 84-493-1275-2 }}</ref> En xunetu de [[2016]], la [[Unesco]], escoyó'l sitiu arqueolóxicu de Ur como [[Patrimoniu de la Humanidá\|Patrimoniu Mistu de la Humanidá]], como "parte de les muertes arqueolóxiques d'asentamientos sumerios na Baxa Mesopotamia, que floriaron ente'l tercer y cuartu milenios e.C. nel delta pantanosu formáu pelos ríos Éufrates y Tigris."<ref>{{cita web\|título=The Ahwar of Southern Iraq: Refuge of Biodiversity and the Relict Landscape of the Mesopotamian Cities\|url=http://whc.unesco.org/en/list/1481\|website=UNESCO World Heritage Centre\|publisher=Unesco\|fechaacceso=17 de xunetu de 2016\|idioma=en}}</ref> Llinia 41: En dellos testos de [[Lagash]], ciertos monarques d'esa ciudá atribúyense conquistar Ur, magar nun indiquen los nomes de los reis derrotaos. Tampoco na [[llista Real Sumeria]] mentar a esos conquistadores, sinón que fai referencia a una cesión de la realeza dende Uruk, al monarca de Ur, [[Mesanepada\|Mesannepada]]. Nos sellos d'esti rei atópase que se titulaba "rei de [[Kish]]", títulu que podría faer referencia non tantu a la ciudá acadia como a tol territoriu de la Mesopotamia central, lo cual podría tar sofitáu pol usu que, darréu, [[Sargón de Acad]] dio a esti títulu. Esto indicaría una posible hexemonía de Ur na zona a mediaos del Dinásticu Arcaicu, lo cual taría sofitáu por dellos restos, qu'amuesen la quema de la ciudá de [[Shuruppak]] y la destrucción del palaciu de Kish.<ref name="Leickur" /> Conócense dellos datos de la familia de Mesanepada. Asina, una tablilla de fundación atopada nun templu cerca de tell Obeid noma a un tal Aanepada, fíu de Mesannepada. El fíu de d'[[Aanepada]] llamábase [[Meskiaga-nuna]], y foi él quien asocedió al so güelu nel tronu. D'esti rei conoz el so esistencia por una tablilla que-y dedicó'l so esposa a la so muerte. La llista real sumeria menta a estos dos reis y a dos más, na que denomina ''dinastía I de Ur''. D'estos dos últimos reis destaca que los sos nomes nun son sumerios sinón acadios.<ref name="Leickur" /> Los nomes de los monarques de la dinastía II de Ur apaecen bien deterioraos na llista Real; sicasí, conócense bien los acontecimientos d'esti periodu, marcáu pola rivalidá ente les distintes ciudaes. Escontra'l [[sieglu XXIV e.C.\|sieglu XXIV a. C.]] el rei d'[[Umma (ciudá)\|Umma]] [[Lugalzagesi]] conquista les ciudaes del sur de Mesopotamia, incluyida Ur, formando una hexemonía local y declarándose ''rei de Kish'', al igual que fixeren los monarques de la dinastía I de Ur.<ref name="margdinas">{{cita llibru \| autor = Margueron, Jean-Claude \| capítulu = La dómina del Dinásticu Arcaicu \| títulu = Los mesopotámicos \| añu = 2002 \| editorial = Fuenlabrada: Cátedra \| id = ISBN 84-376-1477-5}}</ref> Llinia 53: Los motivos de la espulsión de Enheduanna nun tán claros; el testu mentar como ''fía de Sargón'', lo cual podría indicar una filiación simbólica más qu'una relación familiar. Ello ye que según el so sellu, foi nomada sacerdotisa pol conquistador acadiu. Asina, ye posible qu'esta designación cafiara al lugal de Ur, siendo ésti'l motivu de la espulsión. La hestoria ye representada como un conflictu ente'l dios Nannar, que representa a Ur, y Innana, que representa a Agadé y al poder imperial; l'árbitru del conflictu ye'l dios del cielu [[An]] de d'[[Uruk]]. Según la hestoria, An falla en favor de Inanna y Enheduanna recupera la so posición. Nun se conoz cuál foi la hestoria real qu'inspiró esta alegoría, magar se sabe que les revueltes de Ur y les demás ciudaes fueron encaloraes por [[Naram-Ensin]]. A finales del sieglu, mientres el reináu de [[Sharkalisharri]], fíu de Naram-Ensin, l'imperiu viose superáu poles numberoses revueltes y los ataques de los pueblos vecinos. Asina consiguió la so independencia Ur. Llinia 62: Pocos años dempués de la cayida del imperiu, el norte foi invadíu polos nómades [[gutis]], magar paez que nun llegaron a afectar a la área del sur, onde s'atopaba Ur. Nesta etapa destacó la ciudá de [[Lagash]] que según paez caltuvo dalgún tipu de dominiu sobre Ur. Escontra'l [[sieglu XXII e.C.\|sieglu XXII a. C.]], [[Utu-hegal]] de d'[[Uruk]] espulsó a los gutis del norte consiguiendo la hexemonía en Sumeria. A la so muerte foi'l so hermanu [[Ur-Nammu]], que posiblemente gobernaba hasta entós en Ur, quien-y asocedió nel so imperiu. Sía que non, el nuevu rei escoyó a Ur como capital del so reinu, fundando la que se llamó [[III dinastía de Ur\|dinastía III de Ur]] o Ur III, que mientres casi un sieglu caltuvo la hexemonía sobre un territoriu que tomaba la totalidá de la cuenca mesopotámica y [[Elam]]. Nesta situación la ciudá de Ur quedó convertida nuna gran capital, llegando a algamar los 200 mil habitantes. Ye nesti periodu cuando se destruyeron los anteriores edificios y llevantáronse los que pueden contemplase entá anguaño. Ente estes construcciones destaca l'enorme [[zigurat de Ur]], construyíu mientres los reinaos de Ur-Nammu ([[sieglu XXI e.C.\|2113]] - [[sieglu XXI e.C.\|2094 a. C.]]) y el so socesor [[Shulgi]] ([[sieglu XXI e.C.\|2094]] - [[sieglu XXI e.C.\|2047 a. C.]]) y qu'entá se caltién de pies, tres la so restauración parcial nos años 70. Nun se conoz l'altor que llegó a algamar yá que, magar les ruines actuales miden 15 metros, a lo llargo de 4.000 años la edificación debió sufrir una gran erosión. Tamién nesta etapa construyó'l [[Gipar]], un templu consagráu a [[Ningal]]. La tercer dinastía de Ur caracterizóse tamién por desenvolver un sistema d'impuestos que, magar resultaba eficaz, suponía una carga bien pesada pa les clases populares.

Diferencies ente revisiones de «Ur»