Diferencies ente revisiones de «Guerra Civil Española»

El 21 de setiembre l'Exércitu d'África tomaba la ciudá de [[Maqueda]], a tan solo 100 kilómetros de Madrid. Esi mesmu día axuntaben los xenerales sublevaos nuna finca de la contorna de [[Salamanca]] pa nomar al xeneral Franco como mandu únicu y supremu de les fuercies sublevaes. Una selmana dempués volveríen axuntase pa resolver el mandu políticu. Nesi intervalu de tiempu, el xeneral Franco decidió esviar escontra Toledo les columnes qu'avanzaben escontra Madrid pa '''llevantar el [[asediu del Alcázar de Toledo]]''', onde guardias civiles y dalgunos pocos cadetes de l'Academia d'Infantería al mandu del so direutor, el coronel [[José Moscardó]], llevaben dos meses aguantando los ataques republicanos.{{Harvnp|Alpert|1996|pp=128-129}} Esta decisión, que según dellos historiadores fixo perder a los sublevaos la posibilidá de tomar Madrid primero que s'entamara'l so defensa,{{Harvnp|Aróstegui|1997|p=57}} amenó un bancia ente ellos historiadores. Pa una bona parte d'ellos foi una decisión más política que militar, pos afitó'l prestíu del xeneral Franco ante los sos compañeros cuando se taba aldericando yá'l mandu únicu políticu.{{Harvnp|Aróstegui|1997|p=57}} "L'Alcázar zarraba una ayalga de llexitimidá simbólica: academia militar, los sitiaos aguantaben metanes les ruines, colos murios de la poderosa fábrica mediu destruyíos, abelugaos nos suétanos. Cola so lliberación, Franco recibió un enorme capital políticu: l'Alcázar yera'l símbolu de la salvación d'España que, como una mártir, resucitaba del sepulcru al que la conduxeren los sos enemigos".{{Harvnp|Juliá|1999|p=120}} Amás tuvo un enorme valor propagandísticu pa la causa de los sublevaos. "Del Alcázar fíxose darréu un mitu polos franquistes, que los sos principales estremos -l'episodiu de los diálogos de Moscardó y el so fíu en manos de los asediadores, por casu- tán güei absolutamente desacreditados".{{Harvnp|Aróstegui|1997|p=57}} Sicasí dellos historiadores afirmen que tamién tuvo una motivación militar. "Paez convincente la esplicación avezada: el compañerismu militar y el valor propagandísticu de rescatar a los asediados nel Alcázar imponíen llevantar l'asediu cuanto antes. Ye posible qu'hubiera motivos políticos, non dixebraos de l'ambición de Franco de ser Xeneralísimu y xefe civil, qu'impunxeren esi xestu heroicu. Agora bien, el fechu de tomar primeru Toledo podía xustificase militarmente: asegurar esta ciudá dexaría atacar Madrid dende'l sur y l'este, protexendo los lladrales pol Tajo y cuntando con dos carreteres de primera categoría en llugar d'una".{{Harvnp|Alpert|1996|pp=128-129}} El mesmu día que yera llevantáu l'asediu, el 28 de setiembre, el xeneral Franco yera nomáu polos sos compañeru de sublevación non solo “''Xeneralísimu de les fuercies nacionales de tierra, mar y aire''", sinón tamién "''Xefe del Gobiernu del Estáu Español, mientres dure la guerra''".{{Harvnp|Aróstegui|1997|p=57}}