Diferencies ente revisiones de «Filosofía del llinguaxe»
Contenido eliminado Contenido añadido
m apostrofación |
m Iguo plurales: ordes => órdenes |
||
Llinia 141:
Aristóteles ocupar de temes de lóxica, categoríes y la creación del significáu. Él dixebraba les coses en categoríes d'especies y xéneru. Pensaba que'l significáu del predicáu yera establecíu al traviés d'una astracción de les semeyances ente delles coses individuales. Esa teoría darréu llamóse [[nominalismu]].
Los filósofos [[estoicismu|estoicos]] fixeron una contribución importante al analís [[gramática|gramatical]], estremando cinco partes na fala: el suxetu, el verbu, el [[apellativu]], les [[Conxunción (gramática)|conxunciones]], y los [[Artículu (gramática)|artículu]]s. Ellos tamién desenvolvieron una importante doctrina del ''[[lektón]]'' acomuñada a cada signu d'un llinguaxe, pero distintu tantu del [[Signu llingüísticu|signu]] en sí mesmu y del signu como referíu a ésti. ''Lekton'' yera'l significáu (o sentíu) de cada términu. El ''Lekton'' d'una oración ye lo que güei podríamos llamar proposición. Solo les proposiciones considerar “productores de verdaes” (por ej. podríen ser consideraes verdaderes o falses, ente que les oraciones yeren a cencielles los vehículos d'espresión). Distintu ''Lekton'' podría tamién espresar coses amás de proposiciones, como
=== Edá Media ===
| |||