El [[DRAE]] establez el so orixe na adición del prefixu "co-" a "[[marca (territoriu)|marca]]".
Anque fonéticamente l'orixe de la pallabra rescampla, la evolución semántica del términu ye más complexa y abondo recién l'adquisición del sentíu qu'anguaño se -y da nel español d'España. Originariamente tuvo un significáu equivalente a «llende» o «espaciu asitiáu na llende con otru territoriu», tomando'l significáu orixinal de «marca» como «llende o señal de cantu». Ello ye que qu'en castellán subsiste'l verbu «comarcar» col sentíu de «llindar» o «confinar» y l'axetivu «comarcano», equivalente a «colindante». Anque hai cites anteriores que menten el términu referíu al espaciu qu'arrodia o nel que s'enserta un llugar, los diccionarios antiguos dan-y el significáu de territoriu fronterizu». Asina nel ''Diccionariu d'Autoridaes'' de [[1729]] definir como «país cercanu a una tierra o llugar, que ta na contorna d'ella». El mesmu sentíu dáse-y nel ''Diccionariu de Voces Españoles Xeográfiques'' de la [[Real Academia de la Hestoria]], publicáu en [[1796]], onde se diz «distritu de la contorna». Sicasí, la edición de [[1780]] del ''Diccionariu'' de la [[Real Academia Española]] define la contorna como «territoriu qu'entiende un pueblu con toos la so contorna» y el de 1832 apurre yá la definición, que se caltuvo hasta l'actualidá, de «división d'un territoriu qu'entiende delles poblaciones».
