Diferencies ente revisiones de «Óscar Benavides»

Los sos estudios escolares cursar nel [[Colexu Guadalupe]] de Lima y en Chincha. En 1890 ingresó a la Escuela Militar de Lima, d'onde egresó en 1894, empecipiando'l so carrera militar que la llevaría hasta'l rangu de [[Xeneral de División xeneral de división]] en 1933. Participó nos acontecimientos políticu-militares del país y recibió perfeccionamiento en [[Francia]] y [[Alemaña]]. Nel [[conflictu de La Pedrera|conflictu con Colombia]], empecipiáu en 1911, tuvo aición distinguida nel [[Conflictu de La Pedrera|combate de La Pedrera]], a veres del ríu Caquetá (10, 11 y 12 xunetu de 1911) faciendo fuxir a los invasores. Destituyó al presidente [[Guillermo Billinghurst]] en 1914 y foi nomáu Presidente Provisorio, cargu qu'exerció hasta 1915. Nesti primera curtiu mandatu enfrentó con ésitu'l problema monetariu, estableciendo'l [[papel moneda]]. Depués d'apurrir el poder a [[José Pardo y Barreda]] pasó a Europa onde exerció funciones diplomátiques. Al inaugurase la dictadura de d'[[Augusto B. Leguía]] en 1919, volvió al Perú pero foi deportáu, pasando otra vegada a Europa, anque siguió conspirando contra Leguía. Cuando ésti foi derrocáu por [[Luis Miguel Sánchez Cerro]] en 1930 volvió al Perú, pero retornó a Europa esi mesmu añu, pasando a exercer funciones diplomátiques n'[[España]] ya [[Inglaterra]]. Llamáu pol Presidente Sánchez Cerro al españar, otra vegada, el [[Guerra colombo-peruana de 1932-1933|conflictu con Colombia]], asumió la Direición del Conseyu de Defensa Nacional y, asesináu Sánchez Cerro, foi facultáu pol Congresu pa terminar el so periodu y axustar la paz con Colombia. Nesti segundu gobiernu reprimió severamente a los [[APRA|apristas]] y [[Partíu Comunista Peruanu|comunistes]], y superó la crisis económica. En 1936 anuláronse les eleiciones que daben ventaya a [[Luis Antonio Eguiguren]] por tar sofitáu polos apristas y Benavides prorrogar nel poder por trés años más. Sol lema de «orde, paz y progresu», gobernó hasta 1939 en qu'apurrió'l mandu a [[ManuelPrado Ugarteche]], que'l so Congresu dio-y en 1940 el títulu de [[Mariscal]] del Perú. Sirvió depués como embaxador en [[Madrid]] y [[Buenos Aires]], y retornó al Perú en 1944 pa contribuyir na creación del [[Frente Democráticu Nacional (Perú)|Frente Democráticu Nacional]], que postuló a la presidencia a [[José Luis Bustamante y Rivero]] en 1945. Finó pocu dempués del trunfu d'este.

El Batallón Nᵘ 9 hubo de viaxar más de 2.000 kilómetros travesando tramos ensin caminos de la [[cordal d'Andar]] en [[Cajamarca]] y [[Provincia de Chachapoyas|Chachapoyas]] hasta llegar a la selva amazónica. Nel [[Distritu de Balsapuerto]], nes cabeceres del [[ríu Huallaga]], la espedición preparó balses y llogró canoes<ref>''El Mariscal'', vol. I, p.114-115.</ref> y saleó agües embaxo hasta [[Yurimaguas]], sobre'l [[ríu Huallaga]], d'onde prosiguió por embarcaciones hasta [[Iquitos]], sobre'l [[ríu Amazones]]. La espedición fluvial, que consistía d'un flotador y de cuatro embarcaciones zarpó de d'[[Iquitos]] el 29 de xunu de 1911, a los cuatro meses de la partida de [[Chiclayo]]. El 10 de xunetu taba frente a [[La Pedrera (Loreto)|La Pedrera]] coles banderes tremolando. Depués d'un cambéu de notes coles que'l comandante colombianu negar a abandonar la posición, el comandante Benavides empecipió l'ataque. El trunfu foi completu pa les fuercies peruanes. Pero, el 24 de xunetu, pal so esmorecimientu, el comandante Benavides foi informáu de que los gobiernos del [[Perú]] y [[Colombia]] suscribieren un tratáu pol que les fuercies peruanes teníen d'abandonar el [[ríu Caquetá|Caqueta]] y replegase al [[ríu Putumayo]].

El 3 de febreru de 1914 Billinghurst destituyó a Benavides de la xefatura del Estáu Mayor del Exércitu, fechu que solo sirvió pa bastiar el golpe d'estáu. Na madrugada del 4 de febreru la guarnición en Lima sol comandu de Benavides pronunciar contra'l gobiernu. Les tropes averar a Palaciu de Gobiernu y producióse un curtiu tirotéu cola guardia palaciega, que finalmente se sumó a los sublevaossulevaos. Benavides llogró del presidente Billinghurst una declaración na que manifestó la so voluntá d'axustar. Depués d'unes conversaciones, Billinghurst dimitió y foi exiliado a [[Chile]], onde morrió al añu siguiente. Mientres la sublevaciónsulevación nel [[Fuerte de Santo Catalina (Lima-Perú)|cuartel de Santo Catalina]], producióse l'espantible asesinatu del xeneral [[Enrique Varela Vidaurre]], héroe de la guerra del Pacíficu, que foi acribilláu mientres dormía.<ref>Basadre 2005, tomu 13, pp. 112-116.</ref>

Sánchez Cerro foi asesináu'l [[30 d'abril]] de [[1933]]. Pa evitar los desordes, el Congresu Constituyente confirió a Benavides el mandatu presidencial hasta concluyir el periodu del so predecesor, esto ye hasta 1936. Benavides suscribió la nueva Constitución del Perú que reemplazó a la de 1920, en vixencia dende l'alministración de d'[[Augusto B. Leguía]]. La [[Constitución Política del Perú (1933)|Constitución de 1933]] caltuvo vixencia hasta [[1979]], anque diversos puntos qu'axustaba nunca se cumplieron; por casu, lo referente a les xuntes departamentales.

El 8 d'avientu de 1939 Benavides apurrió'l mandatu presidencial a [[ManuelPrado y Ugarteche]], que ganara les eleiciones presidenciales d'esi añu. El 19 d'avientuPrado honró a Benavides col títulu de Mariscal.<ref>Orrego 2000, íbidem.</ref> Foi'l penúltimu de los mariscales del Perú, antes de d'[[Eloy Ureta]].