Diferencies ente revisiones de «Aguardiente»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Iguo testu: Coria => Corea |
m apostrofación |
||
Llinia 84:
N'España suelse usar ''Prunus spinosa L.'' cola que s'ellabora'l ''[[Pacharán]]''.<ref name="reglamentu10"/>Pa ellaborar aguardiente utilícense cuasi puramente dos variedad huertanas de la [[ciruela]]: la [[Prunus domestica subsp. insititia|''Prunus domestica var. insititia'']] y la [[Prunus domestica var. syriaca|''Prunus insititia var. Syriaca'']]. N'Alemaña l'aguardiente de cirueles, ensin especificar la variedá, ye llamáu ''Pflaumenwasser'' o bien ''Zwetschenwasser'' y ''Zwetschgenwasser''. N'Austria dizse preferentemente ''Zwetschgenwasser''. Si la variedá ye la [[ciruela damascena]], suelse especificar: ''Quetschwasser'' o bien ''Mirabellenwasser''.
La bébora de ciruela llamada «''[[slivovitz]]''» o «''šljivovica''» ye mesma de la [[Europa central]] y los [[Balcanes]]. Facer con cirueles de [[Bosnia]], enormes y dulces, llamaes ''Pozaga''. Tamién s'atopa escritu ''Pocegaca'' y ''Posegaca''. El significáu de “slivovic” faise sinónimu d'aguardiente de ciruela, esto ye, cuando se fala de “slivovic” –o espresión asemeyada- referíu a una bébora alcohólico, sobrentiéndese que se fai referencia a un aguardiente de ciruela, ensin necesidá de mentar la pallabra "aguardiente".<ref name="reglamentu11"/> ''«Rakija»'' ye'l nome col que se conoz l'aguardiente de cirueles en Bosnia.<ref name="rakija"/><ref group="Notes">El reglamentu comuñal 110/2008 de 25 de xineru (Vide. Annexo 3, n.9) protexe munches denominaciones xeográfiques d'aguardiente de ciruela. Les d'Alemaña son: ''Mirabellenwasser'' de la [[Selva Negra]] y ''Fränkisches Zwetschgenwasser'' (de [[Franconia]]). Son atribuyíes a Francia: ''Mirabelle'' de [[Lorena]]; ''Quetsch''
=== Aguardiente de serba ===
Entender por «''Alise''» un aguardiente
=== Aguardiente de mazana ===
Llinia 151:
=== Con anís ===
La gran mayoría de los [[anís (llicor)|llicores d'anís]] tienen como base etílica un alcohol puro y insípido. Pero antes de la invención del alambique de columnes, que dexa destilar a 96 graos, el restu enagua, eso nun yera posible. Más que d'un llicor d'anís, tratar d'un aguardiente de vinu anisado. Ente esi productores d'aguardiente de vinu anisado destacaron los pueblecitos serranos
El «[[Pacharán]]» (''patxaran'' n'[[eusquera]]) ye un llicor, que'l so conteníu alcohólico ta entendíu ente 25 y 30% del volume, llográu pola maceración d'[[prunu|endrinas]], n'aguardiente anisado, característicu de les rexones de [[Navarra]] y [[Aragón]]. El Pacharán yá yera bien conocíu y bebíu en Navarra dende la Edá Media.
Llinia 179:
Son famosos los aguardientes arumaos con yerbes d'orixe [[Conventu|conventual]], como'l de de la ''[[Monasteriu cartuxu|Grande Chartreuse]]'' basada neses artumises típiques de [[Saboya]] denominaes «[[Genepí]]», en razón d'esa zona de los Alpes saboyanos llamada Génépi o '' Genepy ''. Los [[Orde de San Benitu|benedictinos]] ellaboraben en [[Fécamp]] el llicor llamáu ''«[[Bénédictine]]»'', qu'al paecer foi inventáu pol monxu y yerbatero Dom Bernardo Vincelli nel sieglu XVI. Los benedictinos presenten dos versiones de la so bébora, una entemecida con brandy, polo que se llama «B.B» --Bénédictine con Brandy-- menos duce, y otra que se llama a cencielles ''Bénédictine'',<ref group="Notes"> Asina lo interpreta Alexis Lichine (Cfr. '' Enciclopedia de vinos y alcoholes de tolos países'', cola collaboración de W. Fifield y l'asistencia de J. Bartlett, J. Stockwood y K. Philson, copyright 1976, ediciones Omega, S. S. Barcelona, 1987, p. 180, ad vocem “Benedictine”.).</ref> que la so duplicación deber a que munchos aficionaos consideraben que solo yera demasiáu dulzuxu y tomar entemecíu con brandy.
Nel Monasteriu tamién benedictín
La llocalidá de [[Spa]], en [[Bélxica]], viende como ''Mestranzu de Spa'' un productu de guapura pa estregar el cuerpu y un llicor de yerbes conocíu como ''«Mestranzu de Spa»'' de 40% Vol. Nes [[Islles Baleares]] tenemos les ''«Yerbes de Mallorca»'', ''«Yerbes de Menorca»'' y ''«[[Yerbes Ibicencas]]»''. En [[Bohemia]] produzse'l ''«[[Becherovka]]»'', que primeramente foi un productu farmacéuticu estomacal, hasta que se produció como llicor, dada la demanda.
| |||