Diferencies ente revisiones de «María (madre de Xesús)»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Américas => Amériques |
m apostrofación |
||
Llinia 6:
El ''Evanxeliu de Mateo'' ({{biblia|Mateo|1:18}}) y el ''Evanxeliu de Lucas'' ({{biblia|Lucas|1:27}}) presenten a María como una nueva [[Virxinidá|virxe]] cuando, na [[Anunciación]], supo que taba [[Embaranzu|encinta]] por obra del Espíritu Santu, ensin concursu de varón. Por esto, de cutiu se la llapada la «'''Virgen María'''», o a cencielles «'''la Virxe'''», nes Ilesies [[Ilesia católica|católica]], [[Ilesia ortodoxa|ortodoxa]], [[Coptu|copta]], na [[Comunión anglicana]] y n'otres [[denominaciones cristianes]].
Nes Ilesies católico y ortodoxo atribúyense-y facultaes
{{cita|«[...] dende agora toles xeneraciones van llamame bonaventurada [...]»|María a [[Isabel (santa)|Isabel]],<br/>''Evanxeliu de Lucas'' 1:48}}
Llinia 61:
=== La visita de María a Isabel ===
{{AP|Magnificat (oración)}}{{AP|Visitación}}
María, yá embarazada, visita depués a la so prima [[Isabel (santa)|Isabel]], una y bones l'ánxel Gabriel anunciáralu que tamién ella, anque yá vieya, taba encinta, señal de que pa Dios nun hai imposibles. Viaxa María a una población del monte de [[Xudea]], qu'anguaño se conoz como la ciudá
Al llegar María, l'evanxeliu narra que'l neñu que tenía [[Isabel (santa)|Isabel]] nel so banduyu dio un saltu, que foi interpretáu como d'allegría. [[Isabel (santa)|Isabel]] reconoz depués a María como la "Madre del so Señor"<ref>{{biblia|Lucas|1:43}}</ref> y allabar. María respuende a [[Isabel (santa)|Isabel]] con un cantar d'allabancia, agora llamáu "[[Magníficat (oración)|Magnificat]]",<ref>{biblia|Lucas|1:46-51}}</ref> inspiráu na cantarada d'Ana,<ref>{biblia|I Samuel|2:1-10}}</ref> en dellos salmos y n'otros pasaxes del [[Antiguu Testamentu]] que, de xuru, yeren de la conocencia de María. El "Magnificat" inclúi una [[profecía]]: "Toles xeneraciones van llamame bonaventurada".<ref>{{biblia|Lucas|1,48}}</ref> La "[[Anunciación]]" y el "[[Magníficat (oración)|Magnificat]]" son, ensin duldes, los dos pasaxes de los [[evanxelios canónicos]] en que María explicita verbalmente con más detalle'l so pensamientu, que nun ye otru qu'un anticipu de la mesma vida y mensaxe de Xesús.<ref name="Cabodevilla-1">{{Cita llibru|apellíos = Cabodevilla|nome = José María|títulu = Les formes de felicidá son ocho. Comentariu a les bienaventuranzas|páxines = 378|editorial = Biblioteca d'Autores Cristianos|añu= 1984|isbn = 8422011271}}</ref>
Llinia 113:
{{cita|“...quedó despinta al príncipe d'esti mundu la virxinidá de María y el so partu, como tamién la muerte del Señor: tres misterios clamorosos que fueron cumplíos nel silenciu de Dios”|Ignacio de Antioquía<ref>Ignacio de Antioquía, Ephes. 19,1: PG 5,660A, SC 10,88[http://books.google.co.ve/books?id=gro-qSmed2QC&pg=PA260&dq=virginidad++Ignacio+de+Antioqu%C3%ADa&lr=&cd=10#v=onepage&q=virxinidá%20%20Ignacio%20de%20Antioqu%C3%ADa&f=false Nuevu Testamentu Escritu por Manuel Iglesias González]</ref>}}
[[Oríxenes]] Adamantius,
{{cita|“María caltuvo la so virxinidá hasta'l fin, por que'l cuerpu que taba destináu a sirvir a la pallabra nun conociera una rellación sexual con un home, dende'l momentu que sobre ella baxara l'Espíritu Santu y la fuercia del Peraltu como solombra. Creo que ta bien fundáu dicir que Xesús se fixo pa los homes la primicia de la pureza que consiste na castidá y María de la mesma pa les muyeres. Nun sería bonu atribuyir a otra la primicia de la virxinidá”|Oríxenes<ref>Oríxenes, In Mt. comm 10,17: GCS 10,21</ref>}}
| |||