Foi profesor nes universidaes de d'[[Universidá de Granada Granada]] (mientres tres años) y de Baeza (ente 1549 y 1577) —onde llogró la cátedra de [[Sagraes Escritures]]— y [[Arcediano (diáconu)|arcedianu]] de [[Xaén]] (ente 1569 y 1574). Ellí, la so vida rigorosa y l'ésitu de la so predicación espertaron envidies y, como'l mesmu san Juan d'Ávila, foi echáu llevantos y acusáu ante'l [[Inquisición española|Santu Oficiu]] d'espublizar doctrines sospechoses de herexía. Prohibióse-y pedricar y foi encarceláu en [[Córdoba (España)|Córdoba]] hasta que se demostró la so inocencia.<ref>Tuvo qu'abandonar l'arcedianáu acusáu de baxar de [[Xudíu conversu|xudíos]] pol obispu Juan Delgado, quien "de casualidá" deseyaba'l cargu pal so sobrín. http://cibernous.com/autores/biedma/teoria/filrenac/javila.html</ref> De nuevu en Baeza tornó la ufierta del arcedianáu, según el nomamientu episcopal ufiertáu por [[Felipe II]] y decidió poner en práctica'l so deséu de viaxar a Roma pa llograr la bendición del [[papa]] y dir pedricar a tierres d'infieles.
