Diferencies ente revisiones de «Aguardiente»
Contenido eliminado Contenido añadido
m apostrofación |
m apostrofación |
||
Llinia 45:
La posibilidá d'añedir ciertes sustances a la materia primo, o al destilado, plantega la necesidá de determinar hasta qué puntu l'aguardiente asina tratáu pue ser consideráu tal.
Nun se considera aguardiente'l [[destilado]] resultante d'haber macerado frutes n'alcohol, esto ye, destilar un “alcoholado”. La [[Derechu de la Xunión Europea|llexislación comuñal]] contrapone “aguardiente de fruta” a “bébora espirituosa de frutos” pa estremar dambos destilados.<ref>{{cita web|url=http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:31989R1576:ye:NOT|títulu=Vid.Reglamentu (CEE) n<sup>u</sup>1576/89 del Conseyu de 29 de mayu de 1989 Art I, n<sup>u</sup> 4.}}Esi reglamentu foi sustituyíu pol n<sup>u</sup>110/2008 del Parllamentu Européu y del Conseyu de 15 de xineru de 2008, ensin camudar de criteriu, qu'agora s'atopa recoyíu nel Anexu I.</ref> Ye distintu'l sabor y calter de la bébora resultante d'haber destilado [[sidra]] que'l sabor y calter de la bébora resultante d'haber macerado mazanes n'alcohol, con o ensin posterior destilación. Nel casu de determinaes frutuques —como
{{cita|“Van Poder denominase ''aguardiente de'' siguíu del nome del frutu, les bébores espirituosas llograes por maceración, en proporción mínima de 100 kg de frutos por 20 llitros d'alcohol a 100% vol, de determinaes bagues y otros frutos como artimores, mores, arándanos y otros, parcialmente lleldaos o non lleldaos”.}} La razón ye que ye bien difícil llograr un lleldáu alcohólicu d'eses [[frutuca|frutuques]]. Con tou esixe la usu de muncha [[fruta]]; por casu, nel casu de l'artimora, pa ellaborar un llitru d'aguardiente d'artimora han d'utilizase nada menos que once [[Sistema Internacional d'Unidad|kilos]] d'artimores.
Llinia 159:
En [[Colombia]], l'aguardiente de caña anisado ye producíu poles industries llicoreres de dellos departamentos y ye la bébora alcohólico del so xéneru de mayor identificación cultural y consumu real nel país, amás de ser puramente la bébora a la cual ser refier el términu ''Aguardiente'' o ''Guaro''. Les principales marques d'aguardiente colombiano son: Antioqueño (Antioquia), Néctar (Cundinamarca), Nariño (Nariño), Líder (Boyacá), Llaneru (Meta), Blanco del Valle y Orixe (Valle del Cauca), Cristal (Caldas), Caucano (Cauca), Tapa Colorada (Tolima), Doble Anís (Huila) y Platino (Topetó).
El [[pastis]] o
=== Con nebrinas ===
| |||