Diferencies ente revisiones de «Jan van Eyck»

{{AP|Polípticu de Gante}}

[[Archivu:eyck.hubert.lamb.750pix.jpg|thumb|450px|''El [[Polípticu de Gante]]: L'adoración del Corderu Místicu'' (vista interior), pintáu en 1432.]]

 

Empezáu en dalgún momentu enantes de 1426 y termináu, siquier en parte, pal añu 1432, esti [[polípticu]] considérase que representa «la conquista final de la realidá nel Norte», que s'estrema de les grandes obres del [[Primer Renacimientu]] na Italia en virtú del so deséu de quitase de la idealización clásica a favor d'una observación fiel de la naturaleza.<ref>Gombrich, Y.H., ''The Story of Art'', pp. 236-9. Phaidon, 1995.</ref> Atopar nel so allugamientu orixinal, la [[catedral de San Bavón]] en [[Gante]], Bélxica. Tuvo una historia aturbolinada, sobreviviendo a los alzamientos iconoclastes del sieglu XVI, la [[Revolución Francesa]], gustos cambiantes que llevaron a la so diseminación, y más apocayá'l saquéu de los [[Alemaña nazi|nazis]]. Cuando la [[Segunda Guerra Mundial]] acabó foi recuperáu nuna mina de sal. Non menos aturbolinada foi la historia de la interpretación d'esta obra. Una [[cuarteta]] de versos alexandrinos en [[llatín]], copia de la orixinal que figuraba nesti [[retablu]], despinta so la pintura y descubierta per mediu de [[rayos X]], afirma que Hubert empezó la obra y rematar Jan: Hubert van Eyck ''maior quo nemo repertus'' (más grande que cualesquier otru) empezó'l retablu, pero Jan van Eyck – llamándose a sí mesmu ''arte secundus'' (segundu meyor nel arte) – acabar. Según esta inscripción, el Polípticu de Gante ye la resultancia del esfuerciu collaborador de Jan van Eyck y el so hermanu Hubert. La interpretación tradicional ye que Jan axuntó los paneles que Hubert tenía empezaos enantes de la so muerte en [[1426]], y añedió otros nuevos de la so propia creación, ensamblándolos toos xuntos. La cuestión de quién pintó qué, «¿Jan o Hubert?» convirtióse nuna cuestión mítica ente los [[Historia del arte|historiadores del arte]]. La crítica paez güei inclinada a atribuyir a Hubert la concepción y en parte la execución de la tabla cola Adoración y de los trés tables cimeres, ente que tol restu executar Jan que trabayó nella de manera alterna, d'ende la falta d'homoxeneidá ente diversos compartimientos, que pa ser apreciáu por completu tienen de ser analizaos sobromanera. Pero hai dalgunos que se cuestionen, inclusive, la validez de la inscripción, y de ende la implicación de Hubert van Eyck na obra. Nos [[Años 1930|año trenta]], Emil Renders inclusive sostuvo que «Hubert van Eyck» yera una total ficción inventada polos humanistes de Gante nel sieglu XVI. Más apocayá, Lotte Brand Philip (1971) propunxo que la inscripción nel Polípticu de Gante foi malinterpretada, y que Hubert yera (en llatín) el «fictor», non el «pictor», de la obra. Ella interpreta esto nel sentíu de que Jan van Eyck pintó tol retablu, ente que'l so hermanu Hubert creó'l marcu escultóricu.