Diferencies ente revisiones de «Ernest Rutherford»
Contenido eliminado Contenido añadido
m apostrofación |
m Preferencies llingüístiques: eléctricu => llétricu |
||
Llinia 4:
'''Ernest Rutherford''', [[Orde de Méritu del Reinu Xuníu|OM]], [[Conseyu Priváu del Reinu Xuníu|PC]], [[Miembru de la Royal Society|FRS]], conocíu tamién como '''Lord Rutherford''' ([[Brightwater]], [[Nueva Zelanda]], [[30 d'agostu]] de [[1871]] – [[Cambridge]], [[Reinu Xuníu]], [[19 d'ochobre]] de [[1937]]), foi un [[Física|físicu]] y [[químicu]] [[Nueva Zelanda|neozelandés]].
Dedicar al estudiu de les partícules radioactives y llogró clasificales n'[[Partícula alfa|alfa]] (α), [[Partícula beta|beta]] (β) y [[Rayu gamma|gamma]] (γ). Topó que la [[radioactividá]] diba acompañada por una desintegración de los [[Elementos químicos|elementos]], lo que-y valió ganar el [[Premiu Nobel de Química]] en [[1908]]. Débese-y un [[Modelu atómicu de Rutherford|modelu atómicu]], col que probó la esistencia del [[nucleu atómicu]], nel que s'axunta tola [[carga
Mientres la primer parte de la so vida consagrar por completu a les sos investigaciones, pasó la segunda metá dedicáu a la docencia y dirixiendo los [[Llaboratorios Cavendish]] de [[Cambridge]], onde s'afayó'l [[neutrón]]. Foi maestru de [[Niels Bohr]] y [[Otto Hahn]].
Llinia 11:
El so padre, James, yera un escocés granxeru y mecánicu, y la so madre, Martha Rutherford, nacida n'Inglaterra, yera maestra, emigró enantes de casase. Dambos deseyaben dar a los sos fíos una bona educación y tratar de que pudieren prosiguir los sos estudios.
Rutherford destacó bien llueu pol so interés y la so capacidá pa
Por esa dómina empezó a manifestase'l xeniu de Rutherford pa la esperimentación: les sos primeres investigaciones demostraron que'l fierro podía magnetizarse per mediu d'altes frecuencies, lo que de por sí yera un descubrimientu. Les sos escelentes resultaos académiques dexáron-y prosiguir los sos estudios y les sos investigaciones mientres cinco años en total nesa Universidá. Llicenciar en [[Christchurch]] y pocu dempués consiguió la única beca de [[Nueva Zelanda]] pa estudiar [[matemátiques]], y sobrevivió l'últimu añu como maestru. Llogró d'esa manera'l títulu de ''Master of Arts'' con una doble primer clase en matemátiques y física.
Llinia 32:
Por esa dómina, Rutherford estudia'l [[toriu]] y dase cuenta, al utilizar el mesmu dispositivu que pal uraniu, de qu'abrir una puerta nel llaboratoriu alteria notablemente l'esperimentu, como si los movimientos del aire pudieren alteriar l'esperimentu. Llueu va llegar a la conclusión de qu'el torio esprende una emanación, tamién radiactiva, yá que al aspirar l'aire qu'arrodia'l torio, dase cuenta de qu'esi aire tresmite la corriente fácilmente, inclusive a gran distancia del torio.
Tamién nota que les emanaciones de torio namái permanecen radiactives unos diez minutos y que son partícules neutres. El so radioactividá nun se ve alteriada por nenguna reacción química, nin por cambeos nes condiciones (temperatura, campu
Esti descubrimientu provocó una gran movición ente los químicos, bien convencíos del principiu de indestructibilidad de la materia. Una gran parte de la ciencia de la dómina basar nesti conceutu. Por ello, esti descubrimientu representa una auténtica revolución. Sicasí, la calidá de los trabayos de Rutherford nun dexaben marxe a la dulda. El mesmu [[Pierre Curie]] tardó dos años n'almitir esta idea, a pesar de que yá constatara con [[Marie Curie]] que la radioactividá causaba una perda de masa nes amueses. Pierre Curie cuntaba que perdíen pesu ensin camudar de naturaleza.
Llinia 40:
Al pie de Frederick Soddy, calculó que la emisión d'enerxía térmica por cuenta de la desintegración nuclear yera ente 20.000 y 100.000 vegaes cimera al producíu por una reacción química. Llanzó tamién la hipótesis de que tal enerxía podría esplicar la enerxía desprendida pol sol. Él y Rutt cunten que si la tierra caltién una temperatura constante (no que concierne al so nucleu), débese ensin dulda a les reacciones de desintegración que se producen nel so senu. Esta idea d'una gran enerxía potencial almacenada nos átomos va atopar un añu dempués un principiu de confirmación cuando [[Albert Einstein]] afaye la equivalencia ente masa y enerxía. Tres estos trabayos, [[Otto Hahn]], el descubridor de la fisión nuclear xuntu con [[Fritz Strassmann]], va allegar a estudiar con Rutherford en McGill mientres unos meses.
Al traviés numberosos estudios con elementos radiactivos repara qu'estos emiten dos tipos de radiación. El primer tipu de radiación al que denomina rayu alfa ye altamente enerxéticu pero tien pocu algame y ye absorbida pel mediu con rapidez. El segundu tipu de radiación ye altamente caltriante y d'enforma mayor algame, denominar rayu beta. Por aciu l'usu de campos
== Manchester, 1907-1919: el nucleu atómicu ==
| |||