Diferencies ente revisiones de «Válvula termoiónica»

La '''válvula termoiónica''', tamién llamada '''válvula electrónica''', '''válvula de vacíu''', '''tubu de vacíu o bulbu''', ye un [[componente electrónicu]] utilizáu p'amplificar, conmutar, o modificar una señal eléctricallétrica por aciu el control del movimientu de los electrones nun espaciu ''"vacíu"'' a bien baxa presión, o en presencia de gases especialmente escoyíos.

Anque l'efeutu d'emisión termoiónica foi orixinalmente informáu por Frederick Guthrie en 1873, ye la investigación de [[Thomas Alva Edison]] el trabayu más de cutiu mentáu. Edison, al ver que col usu'l cristal de les [[llámpara incandescente|llámpares incandescentes]] diba escureciéndose, buscó la forma d'amenorgar dichu efeutu, realizando pa ello diversos esperimentos. Unu d'ellos foi la introducción na angüeña de la llámpara d'un [[electrodu]] en forma de placa, que se polarizaba eléctricamentellétricamente col fin d'atraer les partícules que, al paecer, esprender del filamentu. A pesar de que Edison nun entendía a nivel físicu'l funcionamientu, y desconocía el potencial del so «descubrimientu», en 1884 patentar sol nome de "Efeutu Edison".

Cuando quieren llograse mayores corrientes al traviés de la válvula y un aislamientu eléctricullétricu ente la fonte de corriente de caldéu del filamentu y la d'ánodu-cátodu, utilízase un cátodu independiente constituyíu por un pequeñu tubu metálicu revistíu o "pintáu" con dalgún material rico n'electrones llibres, como'l [[óxidu de torio]], qu'arrodia'l filamentu, aislláu eléctricamentellétricamente, pero bien próximu a él pa poder calecer afechiscamente. Nesti casu la válvula denominar de ''caldéu indirectu'', pudiendo entós la corriente del caldéu ser inclusive alterna. Nesti tipu de válvules el filamentu solo ye l'elementu calefactor y nun se considera un electrodu activu. Al tar los filamentos aisllaos pueden conectase xuntos (en serie o paralelu) los filamentos de toles válvules del equipu, lo que nun ye posible con cátodos de caldéu direutu.