Diferencies ente revisiones de «Fisión nuclear»

A unos cuantos físicos nos años 30 asocedióse-yos la posibilidá d'entemecer l'uraniu con un moderador: si fueren entemecíos correchamente, los neutrones d'alta velocidá de la fisión podríen ser retrasaos al rebotar nun moderador, cola velocidá correcta, pa inducir la fisión n'otros átomos d'uraniu. Les carauterístiques d'un bon moderador son: pesu atómicu baxu y baxa o nulu enclín a absorber los neutrones. El moderadores posibles son entós el [[hidróxenu]], [[heliu]], [[litiu]], [[beriliu]], [[boro]] y [[carbonu]]. El litiu y el boro absuerben los neutrones fácilmente, asina que s'esclúin. L'heliu ye malo d'utilizar porque ye un gas y nun forma nengún compuestu. La opción de moderadores taría entós ente l'hidróxenu, [[deuteriu]], el beriliu y el carbonu. Fueron [[Enrico Fermi]] y [[Leó Szilárd]] quien propunxeron primero l'usu de [[grafitu]] (una forma de carbonu) como moderador pa una reacción en cadena. El deuteriu ye'l meyor tecnológicamente (introducíu nel [[agua pesao]]), sicasí'l grafitu ye muncho más económicu.

 

L'uraniu natural componer de tres isótopos: [[Uraniu-234|²³⁴O]] (0,006%), [[Uraniu-235|²³⁵O]] (0,7%), y [[Uraniu-238|²³⁸O]] (99,3%). La velocidá riquida por que se produza un acontecimientu de fisión y non un acontecimientu de captura ye distinta pa cada isótopu.