Diferencies ente revisiones de «Orixe de los humanos modernos»

La L'[[antropoloxía física]] tamién apurre nicios sobre l'orixe africanu del home modernu. Un estudiu [[Craneometría|craneométrico]] de la Universidá de Cambridge utilizando una amuesa grande (6000 cranios), conclúi que cuanto mayor ye la distancia col continente africanu, va ser proporcionalmente menor la variabilidá [[Fenotipu|fenotípica]], estableciendo un orixe probable de los humanos modernos na rexón sur-central d'África (Manica, 2007).

L'estudiu históricu de les llingües ([[paleolingüística]]), les relaciones ente elles y la reconstrución de les llingües ancestrales, tán llindaos a una antigüedá de pocos miles d'años. Sicasí, una nueva teoría propón que'l mayor númberu de fonemes taría rellacionáu coles rexones poblaes con mayor antigüedá, onde la espansión migratoria tien por carauterística un [[efectuefeutu fundador]], que fórmase polos [[Pescuezu de botella (bioloxía)|pescuezos de botella]] poblacionales, lo que produciría que les poblaciones más alloñaes o aisllaes reflexen un amenorgamientu nel númberu de fonemes. Un estudiu qu'analiza 504 llingües vives<ref>Atkinson, Quentin D. 2010-2011, [http://www.sciencemag.org/content/332/6027/346.abstract Phonemic Diversity Supports a Serial Founder Effect Model of Language Expansion from Africa]</ref> atopó que les llingües que contienen más soníos falar n'África y los que contienen menor númberu tán en Suramérica ya islles d'Oceanía; asina pos por casu mientres el [[Idioma ḥawaianu|ḥawaianu]] tien 13 soníos, l'idioma [[Llingües joisanas|joisán]] !Xu llega a 141. Ello demostraría un [[orixe de les llingües]] humanes modernes al Sur d'África y sería probable la esistencia d'un [[idioma protosapiens]].

Dende'l puntu de vista xenéticu, unu o dos llinaxes humanos colonizaron efectivamenteefeutivamente Asia fai 60&nbsp;000-70&nbsp;000 años, ente que coles mesmes n'África permanecíen a lo menos 40 llinaxes mitocondriales, que son reconocíos na actual población africana.<ref>Behar, Doron et al 2008, [https://web.archive.org/web/20141109143419/http://download.cell.com/AJHG/pdf/PIIS0002929708002553.pdf?intermediate=true The Dawn of Human Matrilineal Diversity]</ref> ''(Vease tamién: [[Macrohaplogrupos mitocondriales fora d'África|Llinaxes mitocondriales fora d'África]])''

Les primeres migraciones efectivesefeutives fuera d'África d'humanos modernos paecen ser de fai 60&nbsp;000 años. Relativamente rápido travesaron Asia al traviés de la mariña hasta llegar a [[Australia]]. Unu de les primeres cadarmes modernes atopaos fora d'África ye'l [[Home de Mungo]] y foi fecháu en 42&nbsp;000 años tras (Bowler ''et al.'', 2003), anque estudios de los cambeos medioambientales n'Australia alderiquen la presencia d'humanos modernos fai más de 55&nbsp;000 años (Miller ''et al.'', 1999). Igualmente en Bobongara ([[Nueva Guinea]]) hai xacimientos d'esta mesma dómina glacial, na cual Australia y Nueva Guinea formaben una sola masa continental llamada [[Sahul]]. Pa llegar ellí tuvieron de cruciar el mar al altor de la [[Llinia de Wallace]] en pequeñes embarcaciones, convirtiéndose nel primer home pero tamién nel primer primate en llegar a Australia.

Los humanos modernos lleguen a [[Europa]] fai 40&nbsp;000 años provenientes del [[Mediu Oriente]] y conózse-yos como'l [[Home de Cro-Magnon|Home de Cromañón]]. Hasta la fecha, la cadarma más antigua anatómicamente modernu descubiertu n'Europa vien de los [[Montes Cárpatos]] de Rumanía y ta datáu en 34&nbsp;000-36&nbsp;000 años tras (Trinkaus ''et al.'', 2003). La colonización d'Europa implicó la sustitución paulatina del [[Home de Neandertal]] hasta la so estinción fai 27&nbsp;000 años y la sustitución de la so cultura [[musteriense]] por una más avanzada, la l'[[auriñaciense]], que destacó nel talláu de güesu, cuernu y marfil; iguaba adornos como cuentes, pulseres y faía pintures rupestres. Terminando la Edá de Xelu, otres migraciones importantes llegaron dende'l Mediu Oriente y de les estepes del Asia Central mientres el [[Neolíticu]], ente 5000 y 10&nbsp;000 años tras, y ye cuando s'espublicen les [[llingües indoeuropees]]; la xenética actual d'Europa revela un amiestu de toes estes migraciones. Sicasí na Europa más occidental, los descendientes de [[celtes]] (irlandeses, escoceses) y principalmente d'[[íberos]] caltienen entá bona parte del fonduxe de los primeres pobladores d'Europa.{{cita riquida}}

Esiste anguaño un alderique sobre l'antigüedá de los [[primeros pobladores americanos]], unos piensen que tien una antigüedá d'ente 30&nbsp;000 y 60&nbsp;000 años según la [[Teoría del poblamientu tempranu]] y otros que s'empezar a poblar América dende fai 12&nbsp;000 a 14&nbsp;000 años según la [[Teoría del poblamientu tardíu]]. En '''[[Monte Verde]]''' nel sur de Chile, esisten muertes d'una cultura qu'habitó fai 14&nbsp;800 años. Sía que non hai consensu mayoritariu en que les migraciones básiques asocedieron na edá de xelu dende Siberia pol [[ponte de Beringia]] onde ta agora'l [[estrechu de Bering]] en direición a [[Alaska]], puerta d'ingresu a [[América]]. L'analís xenéticu rellaciona efectivamenteefeutivamente a tolos [[amerindiu|amerindios]] con munchos pueblos actuales de Siberia como los [[chukchis]], [[selkupi]]s, [[Evenki (etnia)|evenkis]], [[ket]]is, etc. Según el [[Proyectu Genográfico]] de la [[National Geographic]], la principal migración foi fai 14&nbsp;000 o 15&nbsp;000 años y la cultura más antigua foi [[Cultura Clovis|Clovis]], en Nuevu Méxicu fai 11&nbsp;500 años. Llegar hasta l'estremu sur del continente ([[Archipiélagu de Tierra del Fueu|Tierra del Fueu]]) fai 9000 años, onde habiten los [[Yámana]] y la primer civilización neolítica con agricultura y edificaciones de piedra foi [[Civilización Caral|Caral]] en [[Perú]] fai 5000 años. Migraciones posteriores llegaron a América del Norte: los [[Llingües na-dené|na-dené]] fai 6000-8000 años y los [[esquimos]].