Diferencies ente revisiones de «Sal»
Contenido eliminado Contenido añadido
m apostrofación |
m Preferencies llingüístiques: efectu => efeutu |
||
Llinia 266:
L'ausencia total de sal na dieta ye perxudicial pa la salú; ye necesaria una pequeña dosis de sal pa caltener ciertes actividaes del organismu como la [[respiración]] y la [[dixestión]]. El defectu de sal xenera nel organismu un defectu de sodiu denominada [[hiponatremia]]. El defectu de sodiu fai qu'el [[paciente]] tenga síntomes d'[[apatía]], debilidá, desvanecimiento, [[anorexa (síntoma)|anorexa]], baxa [[presión arterial]], [[colapsu circulatoriu]], tao de choque y, finalmente, la [[muerte]].
El [[medicina|médicu]] [[William Osler]] fixo observaciones n'enfermos de [[roxura]] alrodiu de los
Ye sabíu que'l sal en contautu cola [[piel]] puede causar irritaciones y calecer a altes temperatures puede causar vapores qu'agafen los güeyos. A bien altes temperatures aferrúñase emitiendo un gas tóxico, [[dióxidu de sodiu]] (NAO<sub>2</sub>). Consumíu en grandes cantidaes causa irritación del estómagu.
Llinia 272:
El consumu d'altes cantidaes de sodiu non siempres ta rellacionáu col consumu de sal, por casu en dellos países emplégase [[glutamato monosódico]] como saborizante y xenera escesos peligrosos de sodiu nel cuerpu (vease: ''[[Síndrome de restorán chinu]]'').
Dalgunes de los consumos escesivos fueron estudiaos en [[campos de concentración]] como'l de [[Dachau]] mientres l'[[Alemaña nazi]].<ref>Lleo, A. "Medical science under dictatorship". ''N Engl J Med'', 1949; 241: 42.</ref> Los esperimentos empezaron n'agostu de 1944 y siguieron dos meses dempués. Los esperimentos consistíen n'estremar cuatro grupos en consumos salinos de distintes concentraciones. L'oxetu del esperimentu yera determinar los
Esiste la creencia de que'l sal engorda, anque nun ye ciertu n'absolutu pos el sal nun apurre [[caloría]]s. Sicasí, ye ciertu que con un escesu de sal aumenta la [[osmolaridad]] d'el sangre y provoca sei, polo cual bébese agua pa restablecer l'equilibriu salín del cuerpu. Al atropar agua, el cuerpu aumenta'l so pesu. Delles organizaciones médiques consideren letales la ingestión oral de concentraciones cercanes a los 12 357 mg por kg de pesu corporal (esto fai qu'una persona de 50 kg de pesu pueda ser intoxicada si inxer d'una vegada aprosimao 600 [[gramu|g]] de sal).<ref>The Registry of Toxic Effects of Chemical Substances, 1986</ref><ref>O.S. GUO, Ambient Water Quality Criteria for Chloride, 1988.</ref> Un consumu per debaxo de la dosis descrita como mínima produz un amenorgamientu de pesu, amenorga la emisión de [[zusmiu gástrico|zusmios gástricos]], afecta a la composición del [[sudu]] (mengua'l so salín) y aumenta la concentración de [[potasiu]] en ciertos fluyíos corporales como la [[cuspia (líquidu)|cuspia]].<ref>McCance, R. A. “Esperimental Sodium Chloride Deficiency in Man”. ''Proceedings Royal Society'' B 119: 245-268, 1936.</ref>
Nel añu 1994 la COMA (Committee on Medical Aspects of Food and Nutrition Policy, el Comité pa la Vixilancia d'Aspeutos Nutricionales de los Alimentos) encamentó amenorgar la dosis diaria de la población mundial de sal a 6 g. Nel so informe menta los
Dellos estudios clínicos realizaos en ciertos países asiáticos amosaron l'apaición de [[cáncer]]es nel [[enfermedaes del sistema dixestivu|sistema dixestivu]], siendo'l más acusáu'l [[cáncer d'estómagu]].<ref>J. V. Joossens, "Dietary Salt, Nitrate and Stomach Cancer Mortality in 24 Countries", ''International Journal of Epidemiology'', vol. 25, nᵘ 3, pp. 494-504, 1996.</ref> Delles patoloxíes como la [[enfermedá de Ménière]] pueden tener la so causa un consumu exacerbado de sal nos alimentos. Ente que el consumu de sal puede ser parte del oxetivu patolóxicu del [[Desordes alimenticios|desorde alimenticiu]] de la enfermendad de [[Pica (enfermedá)|pica]].
| |||