Diferencies ente revisiones de «Música electrónica»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Preferencies llingüístiques: efectu => efeutu |
m Preferencies llingüístiques: electricidá => lletricidá |
||
Llinia 22:
{{AP|Futurismu}}
N'[[Italia]], el [[futurismu]] averar a la estética musical en tresformamientu dende un ángulu distintu. Una idea fuercia de la filosofía futurista yera la de valorar el "ruiu", según dotar de valor artísticu y espresivu a ciertos soníos qu'enantes nun fueren consideraos nin siquier remotamente como musicales. El "Manifiestu Técnicu de la Música Futurista" de Balilla Pratella, publicáu en 1911, establez qu'el so credo ye: "presentar l'alma musical de les mases, de les grandes fábriques, de los trenes, de los cruceros tresatlánticos, de los acorazaos, de los automóviles y aeroplanos. Añedir a les grandes temes centrales del poema musical el dominiu de la máquina y el victoriosu reináu de la
El 11 de marzu de 1913, el futurista [[Luigi Russolo]] publicó'l so manifiestu "[[L'arte de los ruios]]" (n'[[idioma italianu|italianu]] n'orixinal, "L'arte dei Rumori"). En 1914, entamó'l primer conciertu del "arte de los ruios" en Milán. Pa ello utilizó'l so Intonarumori, descritu por Russolo como "preseos acústicu ruidistas, que los sos soníos (aullíes, bramíos, arrastramientos, gorgoteos, etc.) yeren manualmente activaos y proxectaos por aciu vientos y megáfonos". En xunu entamaron conciertos similares en París.
| |||