Diferencies ente revisiones de «Gran Ducáu de Lituania»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Preferencies llingüístiques: efectu => efeutu |
m "rellación" en cuenta de "relación" (que nun ta nel DALLA) |
||
Llinia 77:
La Orde Teutónica usó esti periodu pa fortalecer la so posición en partes de Zemaitija y [[Livonia]], pero en 1259 y 1260 sufrió dos tales derrotes lo que-y dio coraxe a los Prusianos, conquistaos pola Orde Teuónica, a remontase contra estos. Animáu pol so sobrín, Mindaugas rompió la paz cola Orde Teutónica, punxo a los zemaiciai de nuevu na so xurisdicción y trató d'usar la situación ente tribus báltiques rebeldes al so favor. Les Cróniques menten tamién qu'él recayó nes sos antigües creencies.
Mindaugas fixo un tratu con [[Alejandro Nevski]] de [[Nóvgorod]] y coló contra la Orde Teutónica. Trenzota dirixó l'exércitu contra [[Masovia]] esperando d'animar a les tribus báltiques conquistaes pa reberlarse contra la Orde. Sicasí la campaña nun consiguió algamar los sos oxetivos y sirvió pa empiorar les
El Gran Ducáu de Lituania cayó en guerres internes.
Llinia 117:
Dempués el gobiernu del ducáu foi tomáu por [[Vitautas|Vitautas el Grande]] quien dirixó l'exércitu del Gran Ducáu de Lituania na [[batalla de Grunwald]] (llamada tamién batalla de Tannenberg o Žalgirio mūšis) en 1410, que tuvo como resultáu una victoria lituanu-polaca decisiva que significó la cayida de la [[Orde Teutónica]].<ref>{{Cita web| url = http://www.dw-world.de/dw/article/0,2144,2144598,00.html | títulu = Timeline: War and Peace in German-Polish Relations | añu = 2006 | obra = [[Deutsche Welle]] 23.08.2006 | fechaacceso = 24 d'avientu de 2007 | idioma = inglés}}</ref>
Sol mandatu de Vitautas, el Gran Ducáu de Lituania pasu ente pasu volvióse más centralizáu, una y bones los príncipes dinásticos locales fueron reemplazaos por gobernantes lleales a Vitautas. Los gobernantes yeren ricos terratenientes que formaron les bases de la nobleza lituana. Mientres el gobiernu de Vitautas les influyentes families [[Radziwill|Radziwiłł]] empezaron a formase. Depués de la muerte de Vitautas, les
Lituania se cristianizó nel añu 1387. La cristianización foi dirixida por Jogaila, quien personalmente tradució plegaries cristianes al [[idioma lituanu]]. L'estáu algamó un picu sol reináu de Vitautas el Grande, quien gobernó dende'l 1392 al 1430. Vitautas foi unu de los más famosos soberanos del Gran Ducáu de Lituania. Yera [[gran duque]] dende 1401 a 1430, tamién príncipe de [[Goradnia]] (1370-1382) y príncipe de [[Lutsk]] (1387-1389). [[Vitautas|Vitautas el Grande]] yera fíu de [[Kęstutis]], primu de [[Vladislao II de Polonia|Jogaila]], quien se convirtió en rei de Polonia nel añu [[1386]], y güelu de [[Basilio II de Moscú]].
| |||