Diferencies ente revisiones de «Diego Armando Maradona»
Contenido eliminado Contenido añadido
m les manos => les manes |
m "rellación" en cuenta de "relación" (que nun ta nel DALLA) |
||
Llinia 22:
[[Archivu:Diegotapagente.jpg|thumb|left|180px|Maradona, mientres la so etapa n'Arxentinos Juniors, na tapa de la revista ''[[Xente (revista)|Xente]]''.]]
A pesar de xugar dellos partíos pa la seleición mientres esi añu, en 1978 [[César Luis Menotti]] nun lo convocó pa xugar el [[Copa Mundial de Fútbol de 1978|Mundial de 1978]] por cuenta de la so mocedá. Maradona atopábase concentráu al pie de otros 24 xugadores nun predio allugáu en [[José C. Paz (partíu)|José C. Paz]], utilizáu pola [[Asociación del Fútbol Arxentino]] como llugar d'entrenamientu, cuando'l 19 de mayu de 1978 Menotti comunicólu que nun diba tener lo en cuenta pal mundial que s'apostaría na Arxentina. Tres esta decepción, se reintegró al plantel d'Arxentinos que tenía de xugar contra [[Club Atléticu Chacarita Juniors|Chacarita Juniors]]. Nesi partíu convirtió dos goles y dio dos asistencies, que sirvieron pal trunfu por 5:0 del equipu de [[La Paternal (Buenos Aires)|La Paternal]]. En 1977 designó oficialmente como'l so representante a [[Jorge Czysterpiller]], quien lo representara hasta'l momentu pero ensin que los xuniera nenguna
Xugando cola camiseta d'Arxentinos Juniors, consagróse'l máximu goliador de los torneos Metropolitanu 1978, Metropolitanu y Nacional 1979, Metropolitanu y Nacional 1980. Esto dio-y un récor nel fútbol arxentino, ye l'únicu xugador que consiguió consagrase goliador del tornéu en cinco oportunidad. Amás Arxentinos consiguió'l primera subcampeonatu de la so hestoria nel Metropolitanu de 1980, el ganador foi [[Club Atléticu River Plate|River Plate]].
Llinia 38:
El contratu roblóse'l 20 de febreru y debutó dos díes depués, nuevamente frente a [[Club Atléticu Talleres (Córdoba)|Talleres]]. A diferencia del so debú con Arxentinos, esta vegada esquitóse y, con dos goles sos, Boca superó al so rival por 4:1. Maradona xugó esi partíu ''infiltrado'', yá que mientres l'últimu entrenamientu con Arxentinos sufriera una molestia muscular na so pierna derecha. Sicasí siguió xugando hasta qu'el 8 de marzu detectóse-y un pequeñu esgarriu, que lo alloñar de los estadios hasta'l 29 d'esi mes. Díes dempués de la so recuperación, el 10 d'abril, xugó'l so primera ''superclásico'' frente a River, en ''[[Estadiu Alberto J. Armando|La Bombonera]]''. El partíu apostóse una nueche lluviosa y terminó col trunfu de Boca por 3:0, con dos goles de [[Miguel Brindisi]] y unu de gran calidá de Maradona, nel que dexó pol pisu a Fillol y [[Alberto César Tarantini|Tarantini]] con socesivos amagues y gambetas.<ref>{{Cita web |url=http://www.clarin.com/diariu/2006/02/22/deportes/d-04801.htm |títulu=25 años de romance |editor=Clarín |fecha=22 de febreru de 2006 |fechaacceso=26 d'avientu de 2009}}</ref>
Nos sos primeros meses en Boca, Maradona sufrió dellos inconvenientes. Nun principiu la
A pesar d'estes presiones, l'equipu llogró faer una bona campaña. El [[9 d'agostu]], una fecha antes del final del Metropolitanu de 1981, Boca tenía la posibilidá de consagrase campeón si consiguía un empate frente a [[Club Atléticu Rosariu Central|Rosariu Central]], en [[Rosario (Arxentina)|Rosario]]. Sicasí, el partíu, nel que Maradona erró un penal, terminó con un trunfu de los rosarinos por 1:0. La revancha sería una selmana dempués frente a [[Racing Club]] de local, alcuentru que terminó 1:1 y brindó-y el so únicu títulu consiguíu nel fútbol arxentino.
Llinia 67:
Esa sanción que la alloñaba de los terrenes de xuegu españoles hasta avientu de 1984, foi una de les razones qu'emburriaron al presidente del FC Barcelona, [[José Luis Núñez]], a aceptar una ufierta del [[Società Sportiva Calcio Napoli|Nápoles]] italianu pa trespasar al arxentín. Tamién pesó'l sentimientu d'inxusticia que tuvo Maradona ante la sanción, y la so hartazgo al respective de los árbitros y les autoridaes futbolístiques españoles. La sensación del xugador de que la directiva del FC Barcelona nun lo defendiera en forma abonda ante la federación española, aumentó'l distanciamientu ente Maradona y el presidente Núñez, qu'enantes lo criticó por considerar que nun curiaba lo suficiente la so vida privada, una y bones les salíes nocherniegues yeren una constante na so vida.<ref name="burns">Burns (1996), p. 139 y 140.</ref> Años dempués, Maradona reconoció na so autobiografía ''Yo soi'l Diego'', que la so marcha al Nápoles tamién tuvo motivada por motivos económicos, yá que'l so entós representante Jorge Czysterpiller fixera una mala xestión de les sos inversiones económiques.<ref name="m84">Maradona (2000), p. 84.</ref> Maradona abandonó'l FC Barcelona xugando un total de 58 partíos y marcáu 38 goles.
El periodista Jimmy Burns, na biografía de Maradona titulada ''La mano de Dios'', reveló la solmenada vida privada que Maradona llevara en Barcelona, onde per primer vegada tomó contautu coles [[droga|drogues]].<ref name="burns" /> Na so autobiografía, Maradona confirma que la so
La presentación nel Nápoles foi'l 5 de xunetu de 1984, ante un estadiu [[stadio San Paolo|''San Paolo'']] apináu.<ref name="m84" /> Na temporada anterior l'equipu evitara'l descensu por un puntu, polo que los aficionaos taben entusiasmaos pola llegada del xugador. El debú na [[Manda Calciu|Serie A]] producióse'l 16 de setiembre de 1984 contra'l Verona, con una derrota por 3:1. L'equipu nun atopaba l'aldu, na primer rueda del tornéu namái consiguió 9 puntos. Sicasí, na segunda ronda l'equipu recuperóse y consiguió 24 puntos más na lliga ganada pol [[Hellas Verona|Verona]]. Maradona consiguió'l tercer puestu na tabla de goliadores, en convirtiendo 14 goles.
Llinia 131:
Al tornar del Mundial en Méxicu, Maradona empecipió una escelente temporada col Nápoles. Tres l'históricu tercer puestu consiguíu la temporada anterior, l'equipu motivárase pa superase. Nesa temporada consiguieron el primera ''scudetto'' de la institución, y amás ganaron la [[Copa d'Italia]]. Maradona convirtiera diez goles na Lliga y siete na Copa, qu'el Nápoles consiguiera en ganando los trelce partíos apostaos.
Dempués de consiguir un ''scudetto'' y la Copa del Mundu, Maradona convertir n'unu de los xugadores más importantes del mundu. L'empresariu [[Silvio Berlusconi]] quería incorporalo al [[Associazione Calcio Milan|AC Milan]], sicasí Maradona anovó'l so contratu col Nápoles hasta 1993, con un sueldu de cinco millones de dólares añales.<ref>Maradona (2000), p. 93.</ref> Mientres esa temporada naceríen dos de los sos fíos: [[Diego Sinagra|Diego]] (frutu d'una
Na cuarta temporada, 1987/88, sumar al plantel [[Careca]], formando la fórmula ''MaGiCa'' (''Ma''radona, ''Gi''ordano y ''Ca''reca). Nos primeres 19 partíos l'equipu consiguiera'l 87% de los puntos, sicasí a pocu del final el desempeñu del equipu empezó a aparrar y una derrota decisiva contra'l Milan nel San Paolo, pola fecha 29, foi determinante por que esi equipu consiguiera la lliga. El Nápoles allugar nel segundu allugamientu, a tres puntos del punteru, y Maradona consagróse como goliador con 15 tantos. Munchos acusaron al equipu de ''vender'' el tornéu, por cuenta de les presiones de quien remanaben los apuestes clandestinos.<ref>Maradona (2000), p. 96.</ref> Dellos xugadores, y n'especial Maradona,<ref>{{Cita web |url=http://www.elmundo.es/papel/hemeroteca/1996/09/22/cronica/243902.html |títulu=Viaxe al fondu de Maradona |editor=El Mundo |fecha=22 de setiembre de 1996 |fechaacceso=26 d'avientu de 2009}}</ref> fueron rellacionaos cola [[camorra]], daqué que nunca foi probáu.
Llinia 163:
Debutó oficialmente col conxuntu sevillanu'l 4 d'ochobre de 1992, en partíu correspondiente a la quinta fecha de Lliga. Curiosamente, el rival del Sevilla foi'l [[Athletic Club]], el mesmu club ante'l que xugara'l so postreru partíu nel fútbol español ocho años antes.
Maradona foi convocáu nuevamente pa la seleición arxentina, esta vegada p'apostar un partíu amistosu contra la seleición brasileña, nel que se celebraba'l centenariu de l'[[Asociación del Fútbol Arxentino|AFA]]. Depués foi convocáu pa xugar la [[Copa Artemio Franchi 1993|Copa Artemio Franchi de 1993]] contra [[Selección de fútbol de Dinamarca|Dinamarca]], pero los dirixentes del Sevilla amenaciaron con multalo si viaxaba. Sicasí, Maradona fixo casu omiso a les alvertencies y xugó igual, lo qu'empezó a debilitar la so
Mientres esa dómina resentir d'una antigua mancadura de la rodía, polo qu'en munchos partíos xugaba infiltrado. Mientres l'entetiempu del partíu apostáu col [[Real Burgos Club de Fútbol]] el 13 de xunu de 1993, Maradona pidió'l cambéu por cuenta de esta mancadura, pero Bilardo pidiólu que siguiera, polo que'l médicu del plantel aplicó-y trés inyecciones d'un antiinflamatoriu na rodía. Sicasí, a los 53 minutos Bilardo decide reemplazalo por Monchu, provocando la roxura del xugador que faltó públicamente al entrenador. Esti episodiu terminó de romper les rellaciones ente Maradona y la dirigencia.
Llinia 173:
En 1993 producióse la so vuelta al fútbol arxentino, esta vegada cola camiseta de [[Club Atléticu Newell's Old Boys|Newell's Old Boys]]. Pero nun principiu les negociaciones taben empuestes pal so regresu a [[Asociación Atlética Arxentinos Juniors|Arxentinos Juniors]], hasta que se produció un episodiu qu'arruinaría la negociación y determinaría la so incorporación a [[Club Atléticu Newell's Old Boys|Newell's]]: foi amenaciáu por un grupu de [[Barra brava|barres braves]] del "bichu" qu'esixíen la entrega de 50 mil [[dólar]]es.<ref>Maradona (2000), p. 240</ref>
De la mesma, el [[Club Atléticu San Llorienzo de Almagro|San Llorienzo de Almagro]] tuvo a puntu de contratalo al traviés del so amigu, quién formaba parte entós daquella del club, Oscar Ruggeri. Sicasí, les diferencies col presidente Fernando Miele fixeron que la negociación cayer a últimu momentu.
El 13 de setiembre de 1993 llegó'l primer entrenamientu y 40 mil persones axuntárense a velo, metanes una fiesta entamada pol entrenador [[Jorge Raúl Solari]]. El 7 d'ochobre de 1993 realizóse un partíu amistosu de celebración pol debú de Maradona cola camiseta de Newell´s, frente a [[Club Sport Emelec|Emelec]] d'Ecuador. El so debú oficial producióse'l 10 d'ochobre, perdiendo 3 a 1 contra [[Club Atléticu Independiente|Independiente]] de visitante. Maradona xugaría amás los partíos contra [[Club Atléticu Belgrano|Belgrano]], [[Club de Ximnasia y Esgrima La Plata|Ximnasia y Esgrima de La Plata]], [[Club Atléticu Boca Juniors|Boca Juniors]] y [[Club Atléticu Furacán|Furacán]]. Mientres esti postreru partíu, apostáu'l 2 d'avientu de 1993, sufre un esgarriu muscular que lu alloñaría unes selmanes del terrén de xuegu. A esti altor del campeonatu Solari dexara la conducción técnica, y la so
El 2 de febreru Maradona afrelló con un rifle d'aire estruyíu a un grupu de periodistes y fotógrafos que faíen guardia na puerta de la so casaquinta allugada en [[Moreno (partíu)|Moreno]] y por esti fechu foi condergáu, tiempu dempués, a dos años de prisión en suspensu<ref>{{Cita web |url=http://www.clarin.com/diariu/2002/10/04/s-04702.htm |títulu=Quedó firme una condena a Diego |editor=Clarín |fecha=4 d'ochobre de 2002 |fechaacceso=26 d'avientu de 2009}}</ref> y a indemnizar a los periodistes afrellaos.<ref>{{Cita web |url=http://www.clarin.com/diariu/2001/02/23/s-04502.htm |títulu=Maradona, condergáu |editor=Clarín |fecha=23 de febreru de 2001 |fechaacceso=26 d'avientu de 2009}}</ref>
Llinia 226:
[[Archivu:Maradona y Bochini.jpg|thumb|left|270px|Diego Maradona en 2007 xunto a [[Ricardo Enrique Bochini]], exjugador de fútbol del [[Club Atléticu Independiente]] y ídolu de Diego mientres la so infancia.]]
Superaos los sos problemes de salú ufiertáron-y conducir un programa de televisión que se sería emitíu por [[Canal 13 (Arxentina)|Canal 13]]. Esto concretó'l 15 d'agostu de 2005 cola primer emisión del so programa, ''La nueche del 10''.<ref>{{Cita web |url=http://espndeportes.espn.go.com/news/story?id=349221&redir=true |títulu=El Diez entama dos nuevos desafío |editor=ESPN Deportes |fecha=28 de xunetu de 2005 |fechaacceso=27 d'avientu de 2009}}</ref> Como convidáu pal primer programa escoyó a [[Pelé]], con quien caltenía un mediáticu enfrentamientu dende va años. El programa tuvo entevistes con delles personalidaes, pero'l fechu más importante foi la entrevista al líder [[cuba]]nu [[Fidel Castro]], con quien caltién una amigable
|fecha=19 d'avientu de 2005 |fechaacceso=27 d'avientu de 2009}}</ref> Amás, llogró'l [[Premiu Martín Fierro|Martín Fierro]] na categoría ''Producción Integral''.<ref>{{Cita web |url=http://www.clarin.com/diariu/2006/05/30/um/m-01205274.htm |títulu=Canal 13, el más premiáu na nueche de los Martín Fierro |editor=Clarín |fecha=30 de mayu de 2006 |fechaacceso=27 d'avientu de 2009}}</ref> Mientres conducía los so programa de televisión, tamién participó nun programa de baille emitíu pola cadena [[RAI]] d'Italia,<ref>{{Cita web |url=http://www.clarin.com/diariu/2005/08/18/conexones/t-1035821.htm |títulu=¿Va Tar nomáu? Claudia cuntó cómo va ser el "reality" que Maradona va faer pa la TV italiana |editor=Clarín |fecha=18 d'agostu de 2005 |fechaacceso=27 d'avientu de 2009}}</ref> al que finalmente arrenunció por cuenta de problemes col fiscu italianu y polo agotador que resultaba viaxar escontra esi país dos veces per selmana.<ref>{{Cita web |url=http://www.terra.com.mx/articulo.aspx?articuloId=172352 |títulu=Embarguen cuatro mdd a Maradona |editor=Terra |fecha=12 d'ochobre de 2005 |fechaacceso=27 d'avientu de 2009}}</ref>
Llinia 301:
Cristiana Sinagra empecipió una demanda n'Italia por que Maradona reconociera la paternidá del so fíu, llamáu Diego. El 6 de mayu de 1992, dempués de que Maradona negar en tres oportunidad a realizase la prueba d'[[ADN]], la jueza María Lidia de Luca confirmó la paternidá, autorizando a Sinagra a utilizar l'apellíu y ordenando al xugador arxentín a pasa-y una mensualidá de 4 mil [[dólar estauxunidense|dólares]].<ref name="valeria">{{Cita web |url=http://www.pagina12.com.ar/1999/99-08/99-08-06/pag19.htm |títulu=La cigüeña cute dos veces |editor=Páxina/12 |fecha=6 d'agostu de 1999 |fechaacceso=27 d'avientu de 2009}}</ref> Padre y fíu atopar por primer vegada en mayu de 2003 nun campu de golf de la ciudá italiana de [[Fiuggi]], depués de que [[Diego Maradona Jr.]] engañara a la seguridá del llugar, y parolaron mientres cuarenta minutos.<ref>{{Cita web |url=http://www.clarin.com/diariu/2003/05/21/s-03001.htm |títulu=Lágrima y abrazos nel primer alcuentru de Maradona y el so fíu |editor=Clarín |fecha=21 de mayu de 2003 |fechaacceso=27 d'avientu de 2009}}</ref> A pesar d'esti alcuentru y de que la sentencia foi confirmada en 1995, Maradona nunca lo reconoció como'l so fíu, manifestando n'ochobre de 2005 nel so programa de televisión que "aceptar nun ye reconocer. Tengo dos fíos col mio amor de tola vida. Llámense Dalma y Gianina. Toi pagando con dineru les mios equivocaciones del pasáu. Un xuez obligóme a da-y dineru, pero nun puede obligame a sentir amor por él".<ref name="sinagra">{{Cita web |url=http://www.clarin.com/diariu/2005/08/30/um/m-1043494.htm |títulu=El fíu de Diego empecipiará-y xuiciu 'por daños morales' |editor=Clarín |fecha=30 d'agostu de 2005 |fechaacceso=27 d'avientu de 2009}}</ref> Debíu al retrasu nel pagu de la cuota alimentaria, Cristiana Sinagra empecipió a principios de 2005 una demanda pa efectivizar el cobru, lo qu'autorizó'l remate d'una propiedá que Maradona tenía en Moreno.<ref>{{Cita web |url=http://espndeportes.espn.go.com/news/story?id=311774&redir=true |títulu=Una delda por alimentos que trai cola |editor=ESPN Deportes |fecha=24 de marzu de 2005 |fechaacceso=27 d'avientu de 2009}}</ref> Pero tres una serie de negociaciones estraxudiciales ente les partes, la puya foi suspendida.<ref>{{Cita web |url=http://www.clarin.com/diariu/2005/03/30/um/m-948047.htm |títulu=Suspendieron el remate de la quinta de Maradona |editor=Clarín |fecha=30 de marzu de 2005 |fechaacceso=27 d'avientu de 2009}}</ref>
Sicasí, Sinagra nun ye l'únicu fíu estramatrimonial non reconocíu. En 1996 nació una fía frutu de la so
=== Violencia de xéneru y acoso sexual ===
| |||