Diferencies ente revisiones de «Johann Gottlieb Fichte»

Por causa de esta necesidá de relaciónrellación con otros seres racionales pa la consecución de la consciencia, Fichte afirma que tien d'haber una relaciónrellación de derechu» na cual haya una mutua reconocencia de racionalidá per dambes partes. Fichte siempres tuvo venceyáu a los valores de la Revolución Francesa y a la defensa de la so Patria estremada frente a la Invasión de Napoleón y a la Poliarquía pre-moderna que la gobernaba en desunión y ensin Constitución. N'economía resabiaba del Llibrecambismu, y les sos consecuencies y abogó por llamáu "Estáu comercial zarráu" qu'implica una economía regulao y solidario, con elementos de proteccionismu frente a la irracionalidá del mercáu. A la fin de la so vida , y cola Restauración y la Contrarreforma andante n'Alemaña, acusóse-y d'Ateísmu y espulsóse-y de la Universidá. D'orixe humilde, llogró estudiar con grandes sacrificios, foi almirador de Kant, pero los sos apurras tienen una orixinalidá propia. Foi amás empecipiáu na Francmasonería en Suiza.

P'algamar esti oxetivu l'Estáu racional (''Vernunftstaat'') debi reglamentar tola actividá económica nel marcu d'un Estáu comercial zarráu», que caltenga les menores relacionesrellaciones comerciales posibles col esterior, pero por que'l sistema funcione los ciudadanos tienen de ser conscientes de los sos deberes y del so compromisu cola coleutividá, d'ende la importancia que concede a la educación nacional».{{Harvnp|Bravo|1976|p=275-276|ps="Concebía un Estáu orgánicu, fuertemente centralizáu, capaz d'influyir sobre los sos súbditos gracies sobremanera a l'arma de la 'educación nacional', nel que la propiedá tenía que tar descomanadamente llindada pola intervención pública y debía desparecer la gran propiedá de les tierres, y nel que, a lo último, cada unu tuviera aseguráu'l derechu a la esistencia material y a tolos ciudadanos impunxérense-yos obligaciones restrictives de la llibertá económica (n'especial de la comercial), pa crear nel ''interior'' del propiu Estáu una especie de comunidá harmónica, casi dafechu cerrada respectu al ''esterior''"}} L'oxetivu del sistema, como señaló Jacques Droz, nun ye «una igualación artificiosa de les condiciones; nun tien en perspeutiva un repartu mecánicu de los bienes, dexa al trabayu individual el cuidu d'amontar la propiedá que foi originariamente concedida. El socialismu de Fichte ye, por tantu un socialismu éticu, y la so finalidá última ye la realización del destín cimeru de los individuos».{{Harvnp|Droz|1984|p=562-564|ps="El so sistema va sustituyir esti orde xeneral nel que la fortuna d'unos ye la miseria de los demás por una llei nueva, acordies con la cual l'Estáu acútase la xera d'aumentar la xusticia; pero la violencia estatal va escarecer de sentíu si nun se dexa de la mesma que'l ciudadanu tenga dignidá espiritual y exerza funciones ue faigan verdaderamente d'él un home. D'ende la importancia que da Fichte al conceutu d'ociu. En tol conxuntu de la so obra, apaez como esmolición central, metanes les violencies qu'impon un orde nuevu, el respetar y promover la llibertá humana"}}