Diferencies ente revisiones de «Tiridates I d'Armenia»
Contenido eliminado Contenido añadido
m les manos => les manes |
m "rellación" en cuenta de "relación" (que nun ta nel DALLA) |
||
Llinia 8:
== Ascensu al poder ==
Nacíu de la
Ensin esperar instrucciones dende l'imperiu, el procurador romanu reconoció a Radamistu como nuevu monarca d'Armenia. L'[[gobernador romanu|alministrador]] de la [[alministración provincial romana|provincia]] de [[Siria (provincia romana)|Siria]] [[Pedrete Ummidio Quadrato|Ummidio Quadrato]] unvió a [[Helvidio Prisco]] al mandu d'un importante continxente cola misión de poner orde nel territoriu,<ref>Tácito ''Anales'' L. XII XLIX.</ref> pero la espedición tuvo que detenese cuando dende Roma llegaron órdenes de nun llevar a cabu nenguna aición que l'Imperiu partu pudiera interpretar como una prevocación.
Llinia 60:
Aguiyonáu pol aparente ésitu diplomáticu, Nerón intentó en delles ocasiones convocar a Roma al rei partu Vologases, que, cuando nun podía siguir desoyendo los pidimientos del emperador romanu ensin desairarle, unvió un despachu diciendo:{{cita|''Ye muncho más senciellu pa ti que para'l mio travesar tan importante cuerpu d'agua. Poro, si viniera a Asia podríamos axuntanos.''}}
Esisten teoríes qu'establecen que la visita de Tiridates, un acontecimientu qu'impresionó descomanadamente a los sos contemporaneos, sería emplegada polos [[Cristianismu|cristianos]] como base de la ''[[adoración de los Reis Magos]]''.<ref>A. Dietrich, „“Die Weisen aus dem Morgenlande“, ''Zeitschrift für die Neutestamentliche Wissenschaft,'' Bd. III, 1902, S.1-14; citáu por J. Duchesne-Guillemin en “Die Drei Weisen aus dem Morgenlande und die Anbetung der Zeit”, ''Antaios'', Vol. VII, 1965, p. 234-252, p.245.</ref> La lleenda cristiana camudó Roma por Belén y sustituyó a Tiridates por [[Gondofares]], un rei que yá taba venceyáu al cristianismu pola so supuesta
== Periodu de paz ==
|