Diferencies ente revisiones de «Meritocracia»
Contenido eliminado Contenido añadido
m "rellación" en cuenta de "relación" (que nun ta nel DALLA) |
m et -y => et le |
||
Llinia 30:
En [[Francia]], el reclutamiento por competencia nel serviciu públicu y les [[Grandes Escueles (Francia)|grands écoles]] inspirar nel sistema d'exámenes imperiales, traíos de China polos [[xesuita|xesuites]], que lo adoptaren nes sos escueles<ref>{{cita llibru|apellíos=|nome=|enlaceautor=|títulu=Jean-Pierre Duteil, Le Mandat du ciel : -y rôle deas jésuites en Chine, de la mort de François-Xavier à la dissolution de la Compagnie de Jésus, 1552-1774, Paris, Arguments, 1994.|url=|fechaacceso=|añu=|editorial=|isbn=|editor=|ubicación=|página=|idioma=|capítulu=}}</ref>. De 1704 a 1711, [[Voltaire]] foi estudiante nos Xesuites, nel [[Licéu Louis--y-Grand|colexu Louis--y-Grand]]. Escribió en 1770: "la mente del home nun puede imaxinar un gobiernu meyor qu'el de China, onde tolos poderes tán en manos d'una burocracia que los sos miembros fueron almitíos dempués d'exámenes bien difíciles"; "China ye un país que premia la virtú y afala el méritu: un llabrador honestu y probe faise mandarín".
Pa Murat Lama, autor de ''Lee Kuan Yew, Singapur y la renacencia de China'' (2016), ye al traviés del so compromisu cola meritocracia mandarina como Voltaire influyó más na [[revolución francesa]].<ref>{{cita llibru|apellíos=|nome=|enlaceautor=|títulu=Murat Lama, Lee Kuan Yew, Singapour et
Benjamin Elman, profesor d'hestoria d'Asia del Este, inspiráu nel analís de Bourdieu y Passeron, comenta sobre la meritocracia imperial china, como lo fixeron los sociólogos pal periodu contemporaneu: "[ella ] foi tamién la fonte de fondes desigualdaes sociales.<ref>{{cita llibru|apellíos=|nome=|enlaceautor=|títulu=Benjamin A. Elman, Civil Examinations and Meritocracy in Llate Imperial China, Harvard University Press, novembre 2013|url=|fechaacceso=|añu=|editorial=|isbn=|editor=|ubicación=|página=|idioma=|capítulu=}}</ref>
| |||