Diferencies ente revisiones de «Tácitu»
Contenido eliminado Contenido añadido
m "rellación" en cuenta de "relación" (que nun ta nel DALLA) |
m Iguo testu: "les manos" => "les manes" |
||
Llinia 68:
:Probablemente constaben de 14 llibros. Caltuviéronse los cuatro primeros y aprosimao la metá del quintu. Tienen el so orixe na muerte de [[Nerón]] nel añu [[68]], mientres el cual l'imperiu pasa poles manos de tres emperadores, [[Galba]], [[Otón]] y [[Vitelio]], hasta que la victoria militar de Vespasiano estabiliza la situación cola inauguración de la [[dinastía Flavia]]. Lo caltenío remata coles campañes de [[Titu Flaviu Vespasiano|Titu]] contra Jerusalén.
:Estos llibros primeros paecen contener la base de pensamientu de tola obra. Afita la so atención nel intentu de renovación de la llibertá tres la muerte de [[Nerón]], pero nun se dexa abasnar pol optimismu al xulgar l'actitú de les lexones. Non cabo pensar que tomaren partíu por convertir a los sos xenerales n'emperadores por llimpiu y desinteresáu amor a la llibertá, sinón por enfotos más materiales y bastardos. Presenta la influencia política de la corte de Nerón nos fechos que siguieron a la so muerte y l'enfotu de ciertos personaxes pa nun perder situaciones privilexaes. Destaca la ceguera y crueldá de la llucha civil n'anguaño, hasta'l puntu de que se violó la santidá del Capitoliu qu'acabó destruyíu a
:[[Vespasiano]] punxo orde nesi aciar [[añu de los cuatro emperadores]]. Tácitu revela cómo, tres la propaganda flavia, que xustificaba'l so asaltu al poder sol títulu d'amor a la patria, despintar en realidá una enorme enganía de poder. L'autor ye bien consciente de que'l centru de gravedá del poder romanu movióse yá fora de la urbe y que «podía faese un príncipe en cualquier llugar distintu de Roma» (''Hestories'', 1.4.2). Tou ello gracies a que les lexones yeren más aparentes a sirvir a los sos xefes, si ellos dan-yos posibilidá de llograr beneficios, qu'a asumir desinteresadamente les xera de la defensa del estáu. Per otra parte, nes provincies espierta un sentimientu'l poder y ciertes enganíes de llibertá. Tácitu trata d'esmazcarar a les personalidaes conductores de la política y los sos móviles p'atopar les causes reales de los acontecimientos.
| |||