Diferencies ente revisiones de «Jan van Eyck»

[[Archivu:The Fountain of Life after van Eyck 2.jpg|thumb|left|''[[La Fonte de la Gracia]]'' o ''El trunfu de la Ilesia sobre la Sinagoga'' (c. 1430-1455). Atribuyíu a la Escuela de Jan van Eyck, anque dalgún autor cree que'l cuadru pudo ser realizáu por un pintor '''anónimu flamencu'''.<ref> Bruyn fechar en 1455, ver Josua Bruyn, "The Fountain of Life", ''Allen Memorial Art Museum Bulletin'', Vol. 16, N°1, 1958, pp. 4-17; ver tamién Benzion Netanyahu, ''The Origins of the Inquisition in 15th-Century Spain'', Nueva York, 1995, pp. 181-82; y L. Dequeker, "Jewish Symbolism in the Ghent Altarpiece of Jan van Eyck (1432)", ''Dutch Jewish History: Proceedings of the Symposium on the History of the Jews in the Netherlands'', ed. J. Michman y T. Levie, 1984, pp. 347-62; [http://www.oberlin.edu/amam/Spanish_FountainofLife.htm#C Spanish Fountain of Life], aportáu 24 de payares de 2013. No que concierne a la ''Fonte de la Gracia'', la información provista pol Muséu del Prado ye que "El cuadru ta basáu nel Polípticu de los hermanos van Eyck na catedral de San Bavón de Gante" [http://www.museodelprado.es/coleccion/galeria-on-line/galeria-on-line/obra/la fonte-de-la gracia-y-trunfu-de-la ilesia-sobre-la sinagoga/ Prado]. Esta idea ye razonable pero presenta un inconveniente, una y bones el sitiu d'esi muséu fechó la ''Fonte de la Gracia'' en 1430, cosa que contradiz lo espresao nel so testu apocayá citáu, cuidao que el Polípticu de Dir Eyck en San Bavón foi executáu en '''1432''', y, de datase la ''Fonte de la Gracia'' en '''1430''', resultaría qu'esti últimu cuadru ''nun puede tar basáu nel Polípticu de Gante, yá que, de sese asina, antemanaríase-y en dos años''. Les fontes primeramente indicaes afirmen categóricamente que la tabla en Madrid ye ''posterior'' al polípticu de Gante, lo que suxure qu'el so data allúgase aprosimao en dalgún puntu ente 1435 y 1454.</ref> Trátase d'una alegoría teolóxica. El cuadru presenta na parte cimera a Cristu sentáu nel so tronu, acompañáu de la Virxe y San Juan, a que los sos pies emana un ríu d'hosties consagraes.<ref>La imaxe al paecer foi producida de resultes d'una acusación de profanación d'hosties en [[Segovia]]; Josua Bruyn, "The Fountain of Life", ''Allen Memorial Art Museum Bulletin'', Vol. 16, N°1, 1958, pp. 4-17 ([http://www.oberlin.edu/amam/Spanish_FountainofLife.htm#C Spanish Fountain of Life]).</ref> Na parte inferior, a la izquierda la Ilesia cristiana, encabezada pol papa; a la derecha la Sinagoga,<ref>Por "Sinagoga" entender nesti casu non la cortil destinada a la oración, sinón la Llei Escrita del xudaísmu, entendida equí non como la [[Torá]] puramente felicidá sinón un "Antiguu" Testamentu.</ref> representada por un grupu de xudíos al pie de un [[sumu sacerdote]] colos güeyos vendados, simbolizando la non perceición de "la lluz del cristianismu".<ref>Judith Resnik and Dennis Curtis, ''From Fool's Blindfold to the Veil of Ignorance'', Yale Law Report, 2011, pp. 14-15. Pa un analís d'esti últimu aspeutu, precedíu por y de xuru amestáu a l'alegoría eclesiástica denomada "Sinagoga", veanse los testos desenvueltos por Bart Fransen ("[http://revistas.ucm.es/index.php/ANHA/article/viewFile/39080/37693 Jan van Eyck y España]", ''Añales d'Historia del Arte'', vol. 22, númberu especial, 2012, pp. 39-58) y Mariano Akerman (Testu de disertación presentada en Buenos Aires n'ochobre de 2013; [http://documenta-akermariano.blogspot.com/2013/11/llave.html Documenta: Sinagoga—la llave del enigma], 3 de payares de 2013).</ref> [[Muséu del Prado]], [[Madrid]].]] Al periodu [[1432]]-[[1439]], viviendo yá en Bruxes, pertenecen les pintures dataes que se consideren de xuru como de Jan van Eyck. Hai delles obres d'atribución incierta que s'imputen más al so taller, como asocede con un ''San Jerónimo nel so estudiu'' que se cree que realizó en tou, o en parte, el taller. Tamién a esi taller o a un pintor anónimu hispanu-flamencu atribúyese la obra ''[[La Fonte de la Gracia|La Fonte de la Gracia y trunfu de la Ilesia sobre la Sinagoga]]'' del [[Muséu del Prado]], que la so fecha d'execución ye aldericada ente los años 1430 y 1455. A la so muerte, Jan Van Eyck dexó inacabada la ''Virxe de Nicolás Van Maelbecke'' (colección privada, Gran Bretaña), que taba destinada pa la [[Catedral de Ypres|ilesia de San Martín]] en [[Ypres]].

 

 

El 22 de xunetu de 1441, polo tanto dempués de la so muerte, el duque pagó entá, a la vilba, una parte de los sos ingresos añales y, cuando la so fía Lievine entró al conventu de Santo Inés en [[Maaseik]], en [[1449]]-[[1450]], asignó-y una gratificación. Nun se caltién práuticamente nada de los encargos que Van Eyck realizó pa Felipe'l Bonu. Trabayó na decoración de les residencies de [[Hesdin]] (1431 o 1432), de [[Bruxeles]] (1433), y de [[Lille]] (1434). Xeneralmente, rellaciónense estos trabayos una pintura con una fiesta de caza na corte de Felipe'l Bonu, copia del segundu cuartu del sieglu XVI dempués d'una obra perdida d'evidente calter eyckiano.<ref>Versalles, Muséu del Castillo.</ref> Escontra 1460, cuando, nel so ''Tratáu d'arquiteutura'', [[Filarete]] trataba de la ornamentación de los palacios, menta'l nome de Jan van Eyck. Pintó, ensin dulda, semeyes del duque y la so familia. Munchos semeyes grabaes del sieglu XVII menten a Van Eyck como ''Inventor'', lo cual puede ser una pista. Un dibuxu del sieglu XVIII, que pertenez a una colección privada alemana, lleva una inscripción según la cual trataríase de la semeya de la infanta Isabel realizáu en Portugal. En 1456, [[Bartolomeo Facio]] describe un «mappa mundi» realizáu por Jan van Eyck para [[Felipe'l Bonu]]. Yera bien meticuloso y dexaba midir les distancies. Ye posible que fallara a la d'identificar un mapa del mundu robláu nel [[Prinsenhof]] de Gante. Nun s'esclúi que'l duque encargara a Jan van Eyck les obres decoratives de calter heráldicu.<ref>Maurits Smeyers, Kirk-Irpa, 1994</ref>