Diferencies ente revisiones de «Engraulidae»

[[Ficheru:Anchoas_en_aceite-2009.jpg|miniaturadeimagen|Presentación típica d'anchoes en salazón.]]

A pesar de ser la flota vasca (puertos de Bermeo y Ondárroa) la que más anchoa recueye, n'España la rexón conservera de l'anchoa por excelencia ye [[Cantabria]], más concretamente no que nun torgar que tantu [[Principáu d'Asturies|Asturies]] y [[Galicia]] como'l [[País Vascu]] tamién ellaboren esta semiconserva.<ref>{{Cita web|url=http://www.gruposodercan.es/archivos/documentos_contenidos/5055_1.agro.pdf|título=Sectores Industriales en Cantabria|fechaacceso=29 de xunu de 2015}}</ref> El so entamu surde a finales del [[sieglu XIX]] de la mano d'artesanos veníos d'Italia a la busca d'esti pexe qu'arralecía nes sos agües. Darréu esti procesu intensificose cola llegada de más italianos tres la [[Segunda Guerra Mundial|II Guerra Mundial.]]

 

La ellaboración de los filetes d'anchoa pal so posterior caltenimientu en llata ye una delicada y esmerada llabor artesanal. Una vegada recibíu'l boquerón na conservera, empieza'l llargu procesu d'ellaboración que s'empecipia col saláu y posterior prensado d'esti taragañu. Una vegada efectuáu'l prensado ye precisu dexar reposar les anchoes cuatro o cinco meses a una temperatura que bazcuya ente los 18 y 25 graos, hasta que tomen el color acoloratáu y l'arume apropiáu.