Diferencies ente revisiones de «Numberación babilónica»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Iguo testu: -"pequenu" +"pequeñu" |
m Preferencies llingüístiques: técnica => téunica |
||
Llinia 2:
El sistema de '''numberación mesopotámica''' (tamién llamáu '''numberación babilónica''') ye un sistema de representación de los númberos na escritura cuneiforme de dellos pueblos de Mesopotamia, ente ellos los [[Sumeria|sumerios]], los acadios y los babilonios.
Esti sistema apaeció per primer vegada alredor de 1800-1900 a. C. Tamién s'acredita como'l primer sistema de numberación posicional, esto ye, nel cual el valor d'un díxitu particular depende tantu del so valor como de la so posición nel númberu que quier representase. Esto yera un desenvolvimientu desaxeradamente importante, porque, antes del sistema llugar-valor los
Anque'l so sistema tenía claramente un sistema decimal internu prefirieron utilizar 60 como la segunda unidá más pequeña en cuenta de 100 como lo faemos güei, más apropiadamente considérase un sistema mistu de les bases 10 y 60. Un valor grande al tener como base sesenta ye'l númberu da como resultáu un guarismu más pequeñu y qu'amás se puede estremar ensin restu por dos, trés, cuatro, cinco, y seis, polo tanto tamién diez, quince, venti, y trenta. Solamente dos símbolos usaos nuna variedá de combinaciones yeren utilizaos pa denotar los 59 númberos. Un espaciu foi dexáu pa indicar un cero (sieglu III a. C.), anque escurrieron más palantre una amuesa de representar un llugar vacíu.
| |||