Diferencies ente revisiones de «Palaciu d'Iviernu»

Atopar ente l'avenida [[Muelle del Palaciu|Dvortsóvaya Náberezhnaya]] que bordia'l [[ríu Nevá]] y la [[Plaza del Palaciu (San Petersburgu)|Plaza del Palaciu]], cerca del sitiu nel cual atopábase allugáu'l Palaciu d'Iviernu primixeniu de [[Pedru I de Rusia|Pedro El Grande]]; el Palaciu d'Iviernu actual ye'l cuartu que se construyó y que sufrió continues remodelaciones ente fines de 1750 y 1837, cuando foi seriamente estropiáu por una quema siendo reconstruyíu de forma inmediata.<ref>Esisten ciertes diferencies al respective de la cantidá de Palacios d'Iviernu. La mayoría de les referencies utilizaes na confección d'esti artículu identifiquen al palaciu actual como'l cuartu. La llista entiende: [[Trezzini]], 1711 (I); [[Mattarnovy]], 1721 (II); Trezzini, 1727 (III) y [[Rastrelli]], 1732 (IV). Polo tanto d'acordies cola mayoría y porque caúna d'estos cuatro versiones yeren caúna d'elles "palacios" esencialmente distintos del so predecesor sicasí de cambeos o recreaciones, este ye'l númberu que s'utiliza equí. Sicasí, otres fontes consideren a la cabana de madera de Pedro'l Grande como'l primer palaciu, ente qu'otros nun consideren la reconstrucción de Trezzini en 1727 y otros cunten a la reconstrucción de 1837 como'l quintu Palaciu d'Iviernu. [http://spbcity.info/eng/content/view/44/30/ Una fonte] (non utilizada equí) inclúi na cuenta a una estructura de madera temporaria construyida p'allugar a la corte mientres el periodu de construcción del palaciu actual.</ref> L'ataque al palaciu en 1917 convertir nun iconu de la [[Revolución rusa de 1917|revolución rusa]].

 

El palaciu foi construyíu nuna escala monumental que'l so oxetivu yera ser el reflexu del grandor y el poder de la [[Rusia Imperial]]. Dende'l palaciu, el [[zar]] y [[autócrata]] de toles rusias gobernaba sobre un territoriu de 22.400.000 km² (casi 1/6 de la superficie continental terrestre) y sobre 176,4 millones de persones. Ye'l productu del diseñu de numberosos arquiteutos, ente los que se destacar el trabayu de [[Bartolomeo Rastrelli]], no que se denominó l'estilu [[barrocu isabelín]] (pola dómina del reináu de [[Sabela I de Rusia]]); el palaciu verde y blancu tien la forma d'un rectángulu allargáu. El palaciu tien 1.786 puertes, 1.945 ventanes, 1.500 habitaciones y 117 escaleres. El so [[fachada]] principal mide 150 m de llargor y 30 m d'altor. La reconstrucción de 1837 nun modificar l'apariencia esterior, pero se rediseñaron grandes sectores del so interior nuna variedá d'estilos y gustos, polo cual el palaciu ye descritu como "un palaciu del sieglu XIX inspiráu nun modelu d'estilu [[rococó]]."<ref name="Budberg, p.200">[[Budberg]], p. 200</ref>