Diferencies ente revisiones de «Chueta»

L'actitú de la Inquisición, que nun principiu quería forzar la desapaición de los xudíos por aciu la so integración forzosa na comunidá cristiana, provocó un efeutu [[paradoxa|paradóxicu]], y cuasi ensin paralelu. Perpetuando la memoria de la parte más recién de los condergaos y, por estensión, la de toos el portadores de los [[llinaxe]]s infamantes, anque nun fueren parientes o fueren sinceros cristianos, xeneró una comunidá que, anque yá nun tuviera elementos relixosos xudaicos, caltuvo una estructuración grupal bien próxima nel restu de comunidaes xudíes de la [[diáspora]]: el so papel nel sistema económicu, la fuerte cohesión de grupu, la endogamia interna, el modelu de cooperación ya interdependencia, la conciencia de ''judeidad'' y l'hostilidá social esterior son elementos que, en distintos graos, facer ser percibíos como inda xudíos, o con más precisión como ''xudíos católicos'', y suministraron les bases organizativas del grupu dempués de la conmoción inquisitorial.<ref>En sentíu estrictu, y más dende'l puntu de vista del [[xudaísmu]] formal, ''xudíu'' y ''católicu'' son conceutos incompatibles; nesti contestu tien d'entendese más nun sentíu [[Sincretismu|sincréticu]], orixe étnicu común con aspeutos [[antropoloxía|antropolóxicos]] y culturales compartíos, y non tantu dende'l puntu de vista relixosu; Moore, "los de la cai…" p. 9, 22, 137, 199.</ref> Nel contestu mallorquín de los sieglos XVII al XIX, la solución comuñal yera coherente con una estructura social muncho más ríxida que la de los sieglos anteriores, na cual tamién nobles, [[mercader]]yees, artesanos, xornaleros o llabradores conformaben unidaes endogámiques pocu permeables ente sigo, qu'igualmente persistió hasta tiempos relativamente recién, a pesar de nun ser portadores d'un estigma social.<ref>Moore, ''Los de la Cai…'' p. 147.</ref>