Diferencies ente revisiones de «Caravia»
Contenido eliminado Contenido añadido
m Bot: Troquéu automáticu de testu (-drechos +derechos) |
|||
Llinia 60:
Na [[Edá del Fierru]] ta datáu el famosu xacimientu prehistóricu del '''Picu'l Castru''' o Castru de Caravia, pobláu ente los sieglos IV u III y I enantes de nuesa era ensin restos de romanización. Esti castru prerromanu, que ta cabu Prau y cuyu recintu rodiaba una poderosa muria de piedra, estudiólu l'ilustre investigador caraviegu '''Aurelio de Llano''', quien lu escavó en 1917-18, recuperando un bon númberu d'oxetos de fierru, adornos de bronce (blingos; fíbules, ente elles una en forma caballu, depositada nel Muséu Arqueolóxicu d'Asturies n'Uviéu que ye la primer amuesa del orixe del [[asturcón]] na [[Sierra'l Sueve]]) y restos cerámicos decoraos.
Hasta'l primer cuartu del sieglu X nun apaez citáu en documentu nengún el menudu territoriu Caraviegu. Del
Na primera metá del sieglu XI, el poderosu conde Monio Roderici, nomau "El Can", funda en la oriella este del Ríu Los Romeros el monasteriu de Santiago de Caravia, qu'en la centuria siguiente pasó darréu a ser un de los más ricos d'Asturies; con él comienza Caravia a dixebrase dientro de les tierres colungueses. El [[1 de xineru]] de [[1176]], Fernandu II duna a la Ilesia Uvieina esti monasteriu, asitiáu «nel valle de Colunga», con tolos sos bienes y derechos.
| |||