Diferencies ente revisiones de «Síndrome de Down»

El primer informe documentáu d'un neñu con SD atribuyir a [[Étienne Esquirol]] en [[1838]],<ref>Sindoor SD. «Down syndrome. A review of the literature.» ''Oral Surg Oral Med Oral Pathol Oral Radiol Endod'' 1997; 84: 5279-5285.</ref> denominándose nos sos entamos “[[cretinismo]]”<ref>El cretinismo ye'l nome dáu a la discapacidá cognitiva de causa tiroidea (déficit d'hormones tiroideas). El tracamundiu ye frutu de l'alta prevalencia de casos de hipotiroidismohipotiroidismu nos neños con SD.</ref> o “idiocia furfurácea”. [[P. Martin Duncan]] en [[1886]] describe textualmente a “una neña de cabeza pequeña, arrondada, con güeyos achinaos, que dexaba colgar la llingua y apenes pronunciaba unes poques pallabres”.<ref>Scheerenberger RC. ''A history of mental retardation''. Baltimore: Paul H. Brookes Publishing Co. 1983: 56-58.</ref>

Dalgunos de les traces más importantes son un perfil facial y [[Güesu occipital|occipital]] planos, [[braquiocefalia]] (predominiu del diámetru tresversal de la cabeza), hendiduras palpebrales oblicues, [[Diástasis de rectos abdominales|diástasis de rectos]] (dexadez de la musculatura abdominal), raigañu nasal ablayada, plegues epicánticos (plega de piel nel cantar interno de los güeyos), pescuezu curtiu y anchu con escesu de plega epidérmica nucal, [[microdoncia]], cielu la boca ojival, [[clinodactilia]] del quintu deu de les manes (crecedera recurvado escontra'l deu anular), plega palmar únicu, y separación ente'l primera y segunda deda. Les enfermedaes que s'acomuñar con más frecuencia son les [[cardiopatíes]] conxénites y enfermedaes del tracto dixestivu ([[celiaquía]], atresia/estenosis esofáxica o duodenal, [[colitis ulcerosa]]...). Les úniques traces presentes en tolos casos son la atonía muscular xeneralizada (falta d'un tonu muscular fayadizu, lo qu'enzanca l'aprendizaxe motriz) y la discapacidá cognitiva anque en graos bien variables.<ref>Tomaos de Josep M. Corretger ''et al.'' (2005). ''Síndrome de Down: Aspeutos médicos actuales''. Ed. Masson, pa la Fundación Catalana del Síndrome de Down, Siegfried M. Pueschel (2002) ''Síndrome de Down: Escontra un futuru meyor'' y Pilar Arranz Martínez (2002). ''Neños y nuevos con Síndrome de Down''. Egido Editorial.</ref> Presenten, amás, un riesgu cimero al de la población xeneral, pal desenvolvimientu d'enfermedaes como [[leucemia]] ([[leucemia mieloide aguda]]), [[diabetes]], hipotiroidismohipotiroidismu, [[miopía]], o luxación atloaxoidea (inestabilidá de l'[[articulación (anatomía)|articulación]] ente los dos primeres [[vértebra|vértebres]], [[Atles (güesu)|atles]] y [[Axis (anatomía)|axis]], secundaria a la hipotonía muscular y a la dexadez ligamentosa). Tou esto determina una media d'esperanza de vida ente los 50 y los 60 años, anque esti promediu llograr d'una amplia forqueta interindividual (les malformaciones cardiaques graves o la leucemia, cuando apaecen, pueden ser causa de muerte prematura). El grau de discapacidá intelectual tamién ye bien variable, anque s'almite como afayu constante una discapacidá llixera o moderada. Nun esiste rellación dalguna ente les traces esternes y el desenvolvimientu intelectual de la persona con SD.

Les persones con SD de cualquier edá tienen un riesgu cimero al promediu de carecer trestornos tiroideos. Casi la metá presenten dalgún tipu de patoloxía de [[cartílagu tiroides|tiroides]] mientres la so vida. Suel tratase de [[hipotiroidismohipotiroidismu]]s leves adquiríos o [[sistema inmune|autoinmunes]] qu'en munchos casos nun precisen tratamientu, anque cuando'l so gravedá riquir tienen d'instaurase lo más abondo ceo posible pa nun ver comprometíu'l potencial de desenvolvimientu intelectual.