788 803
ediciones
Diferencies ente revisiones de «Seleición masculina de fútbol d'Italia»
m
iguo testu: /\b(de) (l)a (área)\b/iu => $1$2 $3
m (Preferencies llingüístiques: "caracterizar" => "carauterizar") |
m (iguo testu: /\b(de) (l)a (área)\b/iu => $1$2 $3) |
||
|
El [[Estadiu Santiago Bernabéu]], sede de la final, axuntaría a 90 000 espectadores el [[11 de xunetu]] de 1982 pa guardar l'alcuentru ente dambes seleiciones. Tanto Italia como Alemaña podríen algamar a Brasil, y nel casu de los italianos, convertise de nuevu dempués de 12 años na seleición con más títulos del Campeonatu del Mundu.
Dempués d'un primer tiempu ensin goles, mientres nel que [[Antonio Cabrini]] erró un [[Tiru penal (fútbol)|penalti]], [[Paolo Rossi]] marcó'l primeru, gracies a un pase cruciáu de [[Claudio Gentile]]. De siguío sería [[Marco Tardelli]] el qu'anotara dende'l cantu
L'ésitu asocedióse tamién no individual, cuantimás en dos de los sos futbolistes. Paolo Rossi esllumó al Mundu coles sos actuaciones, y gracies a elles ganó la [[Premios de la Copa Mundial de Fútbol#Bota d'Oru|Bota d'Oru]] a lo más goliador del tornéu con 6 tantos, y el [[Premios de la Copa Mundial de Fútbol#Balón d'Oru|Balón d'Oru]] como meyor xugador del tornéu, galardón que se concedió per primer vegada na presente edición del campeonatu. Pela so parte, el veteranu capitán y porteru [[Dino Zoff]], qu'apostaba'l so cuartu Campeonatu Mundial, convertir a los cuarenta años, nel xugador de mayor edá en ganar la Copa del Mundu, y el segundu porteru en llevantar el troféu como capitán.
| |||