Revisión a fecha de 19:49 22 avi 2019 editar RsgBot (alderique \| contribuciones) Bots, Exenciones de bloqueos IP 426 085 ediciones m Bot: Troquéu automáticu de testu (- el [[e + l'[[e) ← Edición más antigua		Revisión a fecha de 01:36 23 avi 2019 editar desfacer RsgBot (alderique \| contribuciones) Bots, Exenciones de bloqueos IP 426 085 ediciones m Bot: Troquéu automáticu de testu (-o]]s +os]]) Edición más nueva →
Llinia 11: * '''[[Variedaes diatópicas]]''' o '''xeográfiques'''. Los cambeos d'esti tipu pertenecen a la ''variación diatópica'' y consisten en qu'esisten variantes na forma de falar una mesma llingua por cuenta de la distancia xeográfica que dixebra a los falantes.<ref>Álvarez, 2006; 23</ref> Asina, por casu, n'España dícen-y 039;'cerilles'' al oxetu que n'América se denomina ''fósforos''. :A estos cambeos de tipu xeográficu llámase-yos [[dialeutu\|dialeutos]] (o más puramente [[~~geolecto~~geolectos]]s) y, al so estudiu, [[dialeutoloxía]]. Ye importante esclariar qu'esti términu nun tien nengún sentíu negativu, pos, foi común llamar dialeutu a llingües que supuestamente son “simples” o “primitives”. Hai que tener presente, primero de too, que toles llingües del mundu, dende'l puntu de vista gramatical, atopar n'igualdá de condiciones y nenguna ye más evolucionada qu'otra. Por eso, ye ilóxicu afirmar qu'una llingua ye meyor qu'otra. :Los dialeutos son, entós, la forma particular cola qu'una comunidá fala una determinada llingua. Dende esti puntu de vista, suelse falar del inglés británicu, del inglés australianu, etc. Sicasí, hai que tener presente que los dialeutos nun presenten llendes xeográfiques precisos, sinón que, al contrariu, viose qu'estos son borrosos y graduales. D'ende que se considere que los dialeutos que constitúin una llingua formen un ''[[Continuu dialeutal\|continuum]]'' ensin llendes precises. Munchos suelen dicir qu'una llingua ye un conxuntu de dialeutos que los sos falantes pueden entendese ente sigo. Sicasí, esto pue ser aprosimao válidu pal español, nun paez selo pal alemán, yá que hai dialeutos d'esta llingua que son [[Inteligibilidad mutua\|inintelixibles ente sigo]]. Per otru llau, tamos acostumaos a falar de llingües escandinaves, cuando, en realidá, un falante suecu y unu danés pueden entendese usando cada unu la so propia llingua. :No que respecta al español, tradicionalmente consideróse qu'esisten dos variedad xenerales: l'[[español d'España]] y l'[[español d'América]]. Llinia 17: * '''[[Variedaes diacróniques]]'''. Esti tipu de variación ta rellacionáu col [[cambéu llingüísticu]], cuando se comparen testos nuna mesma llingua escritos en distintes dómines apréciense diferencies sistemátiques na gramática, el léxicu y dacuando na ortografía (frecuentemente como reflexu de cambeos fonéticos). Estes diferencies son claramente crecientes a midida que compárense testos más separaos nel tiempu. A cada unu de los estadios, más o menos homoxéneos circunscritos a una cierta dómina, denominar variedá diacrónica. Por casu, pal idioma español puede estremase l'español modernu (que de la mesma presenta diversidá xeográfica y social), l'[[español mediu]] y l'[[castellán medieval\|español antiguu]]. * '''[[Variedaes sociales]] o diastráticas'''. Esti tipu de variaciones entienden tolos cambeos del llinguaxe producíos pol ambiente en que se desendolca'l falante.<ref>Álvarez, 2006; 28</ref> Dientro d'esti ámbitu, interesa sobremanera l'estudiu de los [[~~sociolecto~~sociolectos]]s, que débense a factores como la clase social, la educación, l'oficiu, la edá, la procedencia étnica, etc. En ciertos países onde esiste una xerarquía social bien clara, el sociolecto de la persona ye lo que define a qué clase social pertenez. Ello supón, poques gracies, una barrera pa la integración social. * '''[[Variedaes situacionales]]'''. Conocíes tamién como variaciones ''diafásicas'', esti tipu de variantes arreya cambeos nel llinguaxe a partir de la situación en que s'atopa'l falante. Como se sabe, nun falamos igual nuna fiesta d'amigos que nuna actividá relixosa. Dende esti puntu de vista, lo que provoca'l cambéu ye'l grau de formalidá de les circunstancies. El grau de formalidá entiéndese como la estricta observancia de les regles, normes y costumes na comunicación llingüística.<ref>Álvarez, 2006; 34</ref>

Diferencies ente revisiones de «Variedá llingüística»