Diferencies ente revisiones de «Hans-Georg Gadamer»

El padre de Gadamer yera químicu farmacéuticu, darréu tamién foi [[rector]] de la universidá de Marburgu. Magar los deseos del so padre, Gadamer fixo casu omiso a los sos encamientos que-y insitaban a estudiar ciencies naturales y optó poles humanidaes. Asina que realizó estudios en [[Wrocław]] so los auspicios de [[Richard Hönigswald]], pero llueu volvió a Marburgu pa estudiar colos filósofos [[Neokantismo|neokantianos]] [[Paul Natorp]] y [[Nicolai Hartmann]], so que la so direición doctorar nel añu [[1922]] con un trabayu sobre [[Platón]] (''Das Wesen der Lust nach dean platonischen Dialogen'', ''La esencia del prestar nos diálogos platónicos'').

 

 

Gadamer fixo'l so [[habilitación]] académica nel añu [[1929]], y empezó a enseñar en Marburgu mientres los primeros años de la década de los 30. A diferencia de [[Heidegger]], Gadamer siempres refugó visceralmente el [[Nazismu]], de tala forma que puédese-y considerar abiertamente anti-nazi. Enxamás recibió un puestu remunerado mientres los años de gobiernu nazi y enxamás entró a formar parte del partíu; tan solo escontra'l final de la guerra recibió un puestu en [[Leipzig]]. En [[1946]], tres la guerra, foi consideráu «non malváu» pol réxime nazi y pudo ocupar el so puestu de rector de la universidá de [[Leipzig]]. Gadamer non yá amosó oposición al nazismu sinón que, cola nacencia de la [[República Democrática Alemana]], tamién amosó la so ferrial oposición al comunismu. Esto fíxo-y treslladase escontra la [[República Federal Alemana]], aceptando primero una posición en [[Frankfurt del Main]] y dempués el puestu en sustitución de [[Karl Jaspers]] en [[Heidelberg]] en [[1949]]. Ésta sería la posición qu'ocuparía'l restu de la so vida, hasta la so muerte nel añu [[2002]].