Diferencies ente revisiones de «El Valle Altu de Peñamellera»
Contenido eliminado Contenido añadido
m "rellación" en cuenta de "relación" (que nun ta nel DALLA) |
m iguo testu: caltien => caltién |
||
Llinia 20:
En cuanto la so vexetación tamién hai una gran variedá pudiendo contemplar zones de monte zarráu, pinos, cipreses, hayas, abedurios, nozales, castañales, perales, pumares y cantidá de floritos como árnica, salvia, artumisa, manzanilla o titímalo.
La so fauna yera de gran importancia con especies como l'[[osu]], el [[faisán]] o'l corzu que práuticamente s'escastaron, quedando otres como corzos, robecos, xabalinos y llobos nel mesmu peligru. Lo que podemos dicir que se
== Historia ==
Llinia 37:
La capital del valle establecer nel so cueto baxu, en Abándames. Cada cueto, l'altu y al baxu teníen un rexidor, un xuez noble pa cada unu y otru pal valle polo xeneral. Nel valle altu, el cargu de xuez noble yera ostentáu dende'l sieglu XIV polos miembros señoriales de Escandon, Cossio, Mier, y Trespalacios, siendo estos quitaos de tal privilexu en 1603.
[[Ficheru:Trescares2.jpg|miniaturadeimagen]]
El valle sufrió tamién les consecuencies de la guerra de la independencia siendo ocupáu por tropes franceses en 1809 y 1810. L'acontecimientu históricu más relevante d'esi sieglu foi la vuelta a territoriu asturianu de los territorios de Peñamellera en 1833, por cuenta de la nueva distribución territorial d'España. Un añu más tarde'l valle de Peñamellera solicita xunto con Rivadeva'l reingreso na Provincia de Santander pidimientu que va ser refugada desligándose de Cantabria y pasando a formar parte de la provincia d'Uviéu, denominación alministrativa que se
El [[sieglu XX]] tuvo marcáu pola guerra civil española siendo'l valle escenariu de cruentos y doliosos combates, acabando equí los enfrentamientos el 10 de setiembre de 1937, cola entrada na zona de les tropes Navarres en collaboración de la lexón Cóndor. Mientres la posguerra son vistos pol conceyu diversos guerrilleros abelugaos nos montes de los picos d'Europa.
Llinia 146:
Dientro de l'arquiteutura señorial tenemos que falar de diverses casones y palacios como la casa de la familia Mier, una de les más importantes de la zona. Tamién ye dignu de mención el palaciu de La Lanjera, realizáu nel sieglu XVI, exenta de torres y fabricada en mampostería con usu de cantería en portaes, ventanes y esquines.
Na llocalidá de Ruenes, amás d'otra casa perteneciente a la familia Mier, tenemos la Casa Solariega de Morán, con capiya incluyida que
== Fiestes ==
| |||