Revisión a fecha de 10:56 28 pay 2019 editar Renamed user 23o2iqy4ewqoiudh (alderique \| contribuciones) 5110 ediciones mSin resumen de edición ← Edición más antigua		Revisión a fecha de 13:52 10 mar 2020 editar desfacer XabatuBot (alderique \| contribuciones) Bots, Exenciones de bloqueos IP 1 395 237 ediciones m preferencies llingüístiques: indirecta => indireuta Edición más nueva →
Llinia 16: Nengún d'estos antiguos matemáticos explicitó la hipótesis inductiva. Otru casu similar foi'l de Francesco Maurlico nel so ''Arithmeticorom libri duo'' (1575), qu'usó la téunica pa probar que la suma de los n primeros enteros impares ye igual a n al cuadráu. La primer formulación esplícita sobre'l principiu d'inducción foi establecida pol filósofu y matemáticu [[Blaise Pascal]] na so obra ''Traité du triangle arithmétique'' (1665).<ref>Lokenath Debnath (2009), The Legacy of Leonhard Euler: A Tricentennial Tribute, World Scientifi</ref> Otru francés, [[Fermat]], fai ampliu usu d'un principiu rellacionáu pa una demostración ~~indirecta~~indireuta del [[descensu infinitu]]. La hipótesis inductiva foi tamién emplegada pol suizu [[Jakob Bernoulli]] y a partir d'entós foi más conocida. El tratamientu de calter rigorosu y sistemáticu llega solo nel SIEGLU\|XIX\|d\|s\|0}} con [[George Boole]], [[Augustus De Morgan]], [[Charles Sanders Peirce]], [[Giuseppe Peano]] y [[Richard Dedekind]].

Diferencies ente revisiones de «Inducción matemática»