Diferencies ente revisiones de «Perceición del color»

No fondero del güeyu esisten millones de célules especializaes en detectar los llargores d'onda procedentes de la nuesa redolada. Estes [[célula|célules]], principalmente los '''[[conu (célula)|conos]]''' y los '''[[cayáu (célula)|cayaos]]''', recueyen los distintos elementos del [[espectru electromagnéticu|espectru de lluz solar]] y tresformar n'[[impulsu llétricu|impulsos llétricos]], que son unviaos depués al celebru al traviés de los [[nerviu ópticu|nervios ópticos]]. Ye'l celebru (concretamente la [[corteza cerebral|corteza visual]], que se topa nel [[lóbulu occipital]]) l'encargáu de faer consciente la '''perceición d'eldel color'''.

Los conos son los responsables de la visión d'eldel color y créese qu'hai tres tipos de conos, sensibles a los colores coloráu, verde y azul, respeutivamente. Dada la so forma de conexón a les terminaciones nervioses que se dirixen al celebru, son los responsables de la [[definición espacial]]. Tamién son pocu sensibles a la [[intensidá lluminosa|intensidá de la lluz]] y apurren [[visión fotópica]] (visión a altos niveles).

Los cayaos concentrar en zones alloñaes de la fóvea y son los responsables de la [[visión escotópica]] (visión a baxos niveles). Los cayaos comparten les terminaciones nervioses que se dirixen al celebru y, poro, el so apurra a la definición espacial resulta pocu importante. La cantidá de cayaos asítiase alredor de 100 millones y nun son sensibles al color. Los cayaos son muncho más sensibles que los conos a la intensidá lluminosa, polo qu'apurren a la visión d'eldel color aspeutos como'l [[Lluminosidá (color)|rellumu]] y el [[tonu (color)|tonu]], y son los responsables de la [[visión nocherniega]].

La visión d'eldel color ye un atributu sensorial de la visión qu'apurre una apreciación de diferencies na composición de los llargores d'onda de la lluz qu'aguiya la retina. El so exame dexa la detección d'alteraciones conxénites o adquiríes de la visión d'eldel color, evaluar la integridá macular y determinar l'aptitú na discriminación de los colores.

La importancia de poder diagnosticar defectos conxénitos basar en determinar l'aspeutu xenético y hereditario que trai, según poder empobinar y facilitar les actividaes escolares y profesionales del paciente. Les alteraciones adquiríes indiquen la presencia de patoloxíes que modifica la perceición normal d'eldel color.

*Laminas pseudocromáticas (Ishihara, SPP. American Optical. Etc): Basar na capacidá visual de discriminación de colores. Consiste nuna serie de llámines que presenten topos de distintos colores y tamaños, qu'amazcaren un númberu o figura. Si'l paciente tien una visión d'eldel color normal va poder estremalo. En función del númberu d'omisiones y errores que realice determinar el tipu y gravedá del defectu al color.

*Farnsworth-Munsell D-15: Basar na capacidá pa ordenar nuna secuencia lóxica distintos colores. Determinar l'habilidá, la discriminación fina d'eldel color y la capacidá del tracamundiu d'eldel color. La secuencia que'l paciente ordena representar en gráfiques específiques pa cada test. que dexen determinar el tipu d'anomalía por aciu la impresión visual.

El daltonismu ye una alteración d'orixe génetico na capacidá de discriminar el colores. El grau de afectación ye bien variable y bazcuya ente la falta de capacidá pa discernir cualesquier color (acromatopsia) y un llixeru grau de dificultá pa discriminar matices de colloráu, verde y dacuando azul que si son capaces de discriminar les persones con visión normal d'eldel color o tricrómatas.