Diferencies ente revisiones de «Aśoka»

La muerte de Bindusara llevó a una guerra de socesión. Según el ''Divyavandana'', Bindusara quería que-y asocediera los so fíu Susima, pero Asoka llogró'l sofitu de los ministros del so padre, qu'atopaben a Susima demasiáu sobeyosu.<ref name="Swarup1999">Gyan Swarup Gupta (1 de xineru de 1999). [http://books.google.com/books?id=jbjT9GG__nEC&pg=PA268 ''India: From Indus Valley Civilisation to Mauryas'']. Concept Publishing Company. pp.&nbsp;268-. [//es.wikipedia.org/wiki/ISBN ISBN]&nbsp;[//es.wikipedia.org/wiki/Especial:FuentesDeLibros/978-81-7022-763-2 978-81-7022-763-2]<span class="reference-accessdate">. Consultáu'l 30 d'ochobre de 2012</span>.{{cita llibru |author=Gyan Swarup Gupta |títulu=India: From Indus Valley Civilisation to Mauryas|url=http://books.google.com/books?id=jbjT9GG__nEC&pg=PA268 |fechaaccesu=30 d'ochobre de 2012 |fecha=1 de xineru de 1999 |publicación=Concept Publishing Company|isbn=978-81-7022-763-2 |páxinas=268–}}</ref> Un ministru llamáu Radhagupta paez xugar un importante papel nel accesu altrono de d'Asoka. La coronación tuvo llugar en 269 e.C.

[[Ficheru:AshokStambhaThailand.jpg|izquierda|miniaturadeimagen|Capitel de lleones de d'Asoka]]

L'edictu XIII de los Edictos de d'Asoka reflexa'l gran reconcomiu que sintió'l rei en reparando la destrucción de Kalinga:{{Cita|Su Majestad siente remordimientos a causa de la conquista de Kalinga, ya que durante la subyugación de un país previamente invicto, se produjeron masacres, muertes y deportaciones, por las que su Majestad siente profunda tristeza y dolor.}}La letal guerra con Kalinga tresformó al vengatible emperador Asoka n'estable y pacíficu mecenes del budismu. Si se convirtió o non al budismu nun ta esclariáu, a pesar de la tradición budista que la l'afirma.<ref>{{cita web |url=http://www.ancient.eu/Ashoka/|títulu=Ashoka - Ancient History Encyclopedia |editorial=Ancient.eu |publicación=Ancient.eu |fechaaccesu=8 d'agostu de 2015}}</ref> Acordies con l'eminente indologista, A. L. Basham, la relixón personal de d'Asoka aportó a elal budismu, siquier dempués de la guerra con Kalingal, pero'l Dharma arrobináu por él nun yera budismu.<ref>The Wonder That was India : A.L. Basham page 56</ref>

Hasta'l [[sieglu XIX]], Aśoka yera a cencielles un nome más nes xenealoxíes inventaes de los reis indios del periodu budista. Dellos eruditos europeos de la dómina tamién traducieron rellatos budistes de la lliteratura india. Estos rellatos amosaben les doctrines budistes, según les hestories y biografíes llexendaries de la doctrina. Nestes fontes budistes —procedentes de [[Sri Lanka|Ceilán]], [[Tíbet]] y [[República Popular China|China—]] presentes en rellatos como'l ''Divia avadana'', l'Aśoka avadana, el ''Maya-vamsa'' y otros, apaecía la figura d'un gran rei ''Aśoka.'' Por causa de la esistencia de delles hestories d'esti tipu consideraes de poco rigor histórico, yá que se creíen procedentes de la cultura popular, tomóse la figura d'Aśoka como llexendaria y nun se-y dio credibilidá. La hestoria davezu describíalu como un príncipe cruel qu'asesinó a los sos hermanos pa xubir al tronu, pero que tres la so sangrienta conquista de Kalinga (na mariña este de la [[India]], anguaño nel estáu de d'Orissa), Aśoka convirtióse nun budista pacifista, y contribuyó al espardimientu del [[budismu]], reinando dende esi momentu d'una manera xusto y pacífico.

Nel añu 1837, l'arqueólogu y filólogu James Prinsep tradució una antigua inscripción d'una gran pilastra de piedra asitiáu na ciudá de [[Delhi]] (nel norte de la India). La escritura de la inscripción yera'l brahmi, la escritura más antiguo de la India, que s'utilizaba pa escribir el [[sánscritu]] y el prákrito. Trátase d'una versión ancestral del brahmi, que mientres los sieglos evolucionara de tal manera qu'estes primeres inscripciones yeren ilegibles. La inscripción reveló una serie d'edictos proclamaos por un rei que se s'autoproclamaba Devanampiya Piyadasi (‘l'amáu de los dioses, rei Piyadasi'). Por cuenta de les referencies budistes qu'atopó, l'investigador creyó primeramentede primeres que Devanampiya Piyadassi yera un rei de [[Sri Lanka]]. Pero nel mesmu añu James Prinsep tuvo oportunidá de lleer dos de les cróniques más antigües de la hestoria de Sri Lanka, el ''Dipa vamsa'' y el ''Maha vamsa'', compuestes por monxos budistes. Nes cróniques deducíase que'l títulu de Piyadassi atribuyíase-y al famosu rei Aśoka.

Amás de qu'estes inscripciones representen les primeres amueses de la notación escrita d'una llingua india y que qu'esta mesma escritura anició toles llingües semisilábicas presentes anguaño en suelu indiu (como la escritura devánagari), favorecieron l'espardimientu de la ética budista y fomentaron la non violencia y l'adhesión a la doctrina del dharma, el deber o comportamientu xustu.