Diferencies ente revisiones de «Puritanismu»

| colspan="2" style="font-size: larger; text-align: center;" | '''Puritanismu'''

|-

|- style="vertical-align: top;"

| '''Deidá Máxima'''

 

=== Los puritanos n'Inglaterra ===

El surdimientu del puritanismu ta amestáu a los tracamundios amorosos del rei [[Enrique VIII]] (1509-1547) y a la llegada del protestantismu continental a [[Inglaterra]]. El movimientu puritanu, nos sos primeros estadios, foi claramente influyíu y sofitáu por Calvino que, a partir de 1548 pasó a escribise colos principales líderes de la reforma inglesa. En 1534 foi promulgada l'Acta de Supremacía, convirtiendo al rei en "cabeza suprema de la Ilesia d'Inglaterra". Cola anulación del so matrimoniu con [[Catalina d'Aragón]], tía de [[Carlos I d'España]], el rei Enrique VIII y el Parllamentu inglés dixebraron la Ilesia d'Inglaterra de Roma, en 1536, adoptando la doctrina calvinista por comodidá. La [[Reforma Protestante|Reforma]] empecipiar n'Inglaterra gracies al rei y al Parllamentu. En 1547, [[Eduardu VI]], un neñu bien enfermu, convertir en rei.

 

En 1570, un poco primero de esi eventu, Isabel foi escomulgada pol Papa Pío V. La muerte d'Isabel asocedió en 1603 y nun dexó herederu. Designó como socesor a [[Xacobu I d'Inglaterra y VI d'Escocia|Xacobu I]], fíu de [[María Stuart|María Estuardo]], que yá gobernaba n'Escocia. Cuando'l rei foi [[Coronación del monarca británicu|coronáu]], los puritanos, por causa de la presunta formación presbiteriana del rei, tuvieron primeramente esperanza d'un ameyoramientu de la so situación. Pa enfatizar esa esperanza presentaron el Pidimientu Milenar en 1603, roblada per cerca de mil ministros puritanos, na que ciscaben que la Ilesia Anglicana fuera "dafechu puritana" na lliturxa y na alministración.

 

En 1604 atopar col nuevu rei na conferencia de Hampton Court pa presentar los sos pidimientos. El rei amenació con "espulsalos de la tierra, o faer daqué peor", diciendo que'l presbiterianismu "harmonizaba tantu cola monarquía como Dios col diañu". Carlos I, opositor de los puritanos, foi coronáu rei en 1625. En 1628, [[William Laud]] convertir en [[obispu de Londres]] (en 1633 foi nomáu [[arzobispu de Canterbury]]) y tomó midíes severes pa esaniciar la disidencia de la Ilesia Anglicana. Buscó instituyir práutiques ceremoniales consideraes "papistes" polos puritanos, amás d'ignorar la xustificación pola fe, por causa de la so énfasis [[Arminianismo|arminiano]], primiendo violentamente a los puritanos y forzándolos a emigrar a América.