Diferencies ente revisiones de «Ravenna (Italia)»

 

Remontar a mediaos del primer mileniu antes de Cristu. Los romanos ignorar mientres la so conquista del [[delta del Po]], pero más tarde aceptar na [[República Romana]] como una ciudá federada nel añu [[89 e.C.|89&nbsp;a.&nbsp;C.]] Nel [[49 e.C.|49&nbsp;a.&nbsp;C.]], ye'l llugar nel que [[Xuliu César]] axuntó les sos fuercies antes de cruciar el [[Ríu Rubicón|Rubicón]]. La ciudá tuvo cierta importancia estratéxica pola so situación fronteriza, y construyóse en tiempos d'[[Augustu]] un puertu militar na cercana [[Classe]].<ref>De ''classis'', en [[llatín]], «[[Armada romana|flota militar]]».</ref> Esti puertu, protexíu primeru poles sos propies muralla, foi una importante estación de la [[Armada romana|flota imperial romana]]. Anguaño la ciudá ta tierra adientro, pero Rávena siguió siendo un importante [[Puertu|puertu de mar]] sobre'l [[Adriáticu]] hasta principios de la [[Edá Media]].

 

Rávena espolletó llargamente sol gobiernu romanu. L'emperador [[Traxanu]] construyó un [[Aguaduchos de Roma|acueductu]] de 70 [[kilómetru|km]] de llongura a principios del sieglu II.

 

En 476, cayó l'Imperiu Romanu d'Occidente. L'Emperador oriental, [[Zenón (emperador)|Zenón]], unvió al rei [[ostrogodu]] [[Teodorico el Grande]] a recuperar la Península Italiana. Dempués de la [[batalla de Verona]], [[Odoacro]] retirar a Rávena, onde soportó un sitiu de trés años per parte de Teodorico, hasta que la toma de [[Rímini]] quitó a Rávena de suministros. Dempués de que Teodorico asesinara a Odoacro, Rávena foi la capital del reinu ostrogodu d'Italia.

Dempués de 493, Teodorico emplegó arquitectos romanos pa estructures seculares y relixoses, incluyendo'l palaciu perdíu cerca de San Apolinar Nuevu; el Palaciu de Teodorico» foi un edificiu amiesto. Teodorico y los sos siguidores yeren [[arrianismu|arrianu]], pero caltuvieron pacífica coesistencia colos llatinos. Teodorico morrió en 526 y foi asocedíu pola so fía [[Amalasunta]], quien foi asesinada nel añu 535.

 

El rei [[Pipino el Curtiu|Pipino]] de Francia atacó a los llombardos a les órdenes del papa [[Esteban II]]. Rávena convirtióse entós en territoriu de los [[Estaos Pontificios]] en [[784]]. De la mesma, el papa [[Adriano I]] autorizó al rei [[Carlomagno]] a tomar de Rávena cualquier cosa que quixera. Carlomagno fixo tres expedición d'espoliu a Rávena, llevándose una gran cantidá de columnes romanes, [[mosaicu|mosaicos]], estatues, y otros oxetos muebles p'arriquecer la so capital, [[Aquisgrán]].

 

Sol gobiernu papal, el [[arzobispu]] de Rávena goció d'[[autocefalía]] al respective de la ilesia romana -un privilexu llográu sol gobiernu bizantín. Por cuenta de les donaciones feches polos emperadores [[Dinastía Saxona|otonianos]], l'arzobispu de Rávena yera'l más ricu d'Italia dempués del Papáu y polo tanto foi capaz de desafiar con ésitu l'autoridá temporal del papa de xemes en cuando.