Diferencies ente revisiones de «Ur»
Contenido eliminado Contenido añadido
m iguo enllaces |
Sin resumen de edición |
||
Llinia 49:
El dominiu de Lugalzagesi nun duró enforma yá que escontra'l [[sieglu XXIV e.C.|2335 a. C.]] [[Sargón I de Acad]] fundó [[Agadé]] y empezó les sos conquistes, venciendo primeru a Lugalzagesi y dempués a toles ciudaes sumeries, incluyida Ur, a la que baltó les sos muralles. Tres esto Ur y les demás ciudaes sumeries quedaron incorporaes nel [[Imperiu acadiu]]. Tres la muerte de Sargón toes elles subleváronse, siendo reprimíes pol so socesor.<ref name="Leickur" />
Mientres el reináu del nietu de Sargón, [[Naram-Ensin]], la ciudá siguía formando parte del Imperiu acadiu, magar se producieron rebeliones. A esta dómina pertenez un testu escritu por [[Enheduanna]], una
Los motivos de la espulsión de Enheduanna nun tán claros; el testu mentar como ''fía de Sargón'', lo cual podría indicar una filiación simbólica más qu'una rellación familiar. Ello ye que según el so sellu, foi nomada
La hestoria ye representada como un conflictu ente'l dios Nannar, que representa a Ur, y Innana, que representa a Agadé y al poder imperial; l'árbitru del conflictu ye'l dios del cielu [[An]] d'[[Uruk]]. Según la hestoria, An falla en favor de Inanna y Enheduanna recupera la so posición. Nun se conoz cuál foi la hestoria real qu'inspiró esta alegoría, magar se sabe que les revueltes de Ur y les demás ciudaes fueron encaloraes por [[Naram-Ensin]].
Llinia 84:
El [[Zigurat de Ur|zigurat de Ur-Nammu]], que'l so nome en [[idioma sumeriu|sumeriu]] yera ''é-tarrecen-ní-gùr-ru'' (casa de cimientos revistíos de terror) foi construyíu mientres la primer metá del [[sieglu XXI e.C.|sieglu XXI a. C.]] y taba arrodiáu pola so propia muralla. La estructura entá se caltién y foi parcialmente reparada a finales de los años 70. Tien planta rectangular de 61×45,7 metros y 15 metros d'altor, magar ye probable que na so dómina tuviera abondo más metros d'altor, perdíos por cuenta de la erosión. L'interior del zigurat nun ye buecu, sinón que ta dafechu formáu por lladriyos de folla. Les parés esteriores tán recubiertes por una capa de 2,4 metros de grosez de lladriyu cocíu y [[betume]] y cada una d'elles ta empobinada a un puntu cardinal. Ye posible que nel visu allugara un templu. L'accesu a les plantes cimeres realizábase al traviés de tres escaleres esteriores.
El Gippar yera una cortil sagrada consagráu a [[Ningal]] asitiáu nel sureste de la cortil. Magar foi remocicáu por completu mientres la dinastía III de Ur, ye bien posible que la so construcción remontar al periodu Dinásticu Arcaicu. L'interior del edificiu taba estremáu en dos partes por un pasiellu y contenía numberoses habitaciones que s'asitiaben alredor de patios. El Gippar funcionaba como residencia de la
Tocantes a l'arquiteutura residencial, la vivienda del Ur del [[II mileniu e.C.|II mileniu a. C.]] taba entamada en redol a un espaciu central y xeneralmente tenía dos llantes. L'espaciu central foi interpretáu n'ocasiones como un patiu, magar ye probable que s'atopara cubiertu. Na ciudá atopóse otru tipu d'edificaciones de peor calidá, formaes a cencielles como un agrupamientu en llinia d'unes poques habitaciones. Especulóse sobre la posibilidá de que se tratara de comercios o talleres, magar tamién ye posible que fora un tipu más humilde de vivienda.<ref name="margarquit">{{cita llibru | autor = Margueron, Jean-Claude | capítulu = La casa del home | títulu = Los mesopotámicos | añu = 2002 | editorial = Fuenlabrada: Cátedra | id = ISBN 84-376-1477-5}}</ref>
| |||